قیام حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) درسهای بسیاری دارد و هر کس می تواند به مقدار فهمش این درسها را آموزه ی زندگی اش قرار دهد. حضرت آیت الله العظمی صانعی به مناسبت فرارسیدن ایام محرم الحرام ضمن بیان مطلب فوق و با بیان اینکه در این ایام از هر فرصتی برای ذکر مصائب امام حسین (علیه السلام) باید استفاده کرد فرمودند: «بهتر این است که آنچه از ابی عبدالله (ع) می تواند جامعه را جذب کند، آنها را برای جامعه بیان کنیم، عزادران باید برای محرم و ایام تاسوعا و عاشورا آماده شوند و هر طوری که می توانند عزاداری کنند و ذکر مصیبت بخوانند، زمزمه کنند حتی اگر تنها باشند و از آن چیزی که در کربلا بوده است خارج نشوند.»
درسی که همه قدرتمندان و انسانها باید از نهضت حسینی بیاموزند
ایشان در ادامه سخنان خویش به بیان برخی درس های عاشورا پرداختند و پرهیز حضرت از سیاست بازی و نیرنگ را یکی از عناصر برجسته نهضت ایشان عنوان کردند و فرمودند: «در مسیر حرکت حضرت از مکه به سمت کوفه دو نفر خدمت حضرت آمدند، حضرت از اوضاع و احوال کوفه از ایشان سؤال کردند، آنها گفتند جایی را مشخص کنید تا در خفا و دور از انظار دیگران اخبار کوفه را به شما اطلاع بدهیم، که امام در پاسخ فرمودند: ما چیزی را از اصحاب و یاران خود مخفی نمی کنیم واقعیت هرچه هست را همین جا بگویید که آنها نیز گفتند مسلم و هانی را در کوفه دیدیم در حالی که بدنهای بدون سرشان را ریسمان بسته بودند و یک مشت رجاله آنها را در بازار می کشاندند.»
آیت الله صانعی افزودند: « تقاضای امام (ع) مبنی بر بیان واقعیات آنروز کوفه آنهم در جمع اصحاب محدود خود یک پیام دارد و آن اینکه در نهضت ما نیرنگ و دروغ جایی ندارد و این مطلب مهم یعنی شفافیت و آشکار بودن مسائل آنهم به دور از حیله و تزویر و خفا باید برای همه قدرتمندان و همه انسان ها در تمام شرائط زندگی درس باشد.»
ایشان افزودند: «با اینکه در مسائل نظامی مخفی کاری وجود دارد اما حضرت در تدبیر و سیاست جنگی خود هیچ امری را حاضر نبود مخفی کند زیرا همراهان وی در پرتو آگاهی بخشی امام آنقدر رشد پیدا کرده بودند که نیازی به مخفی کردن امور نبود به بیان دیگر حضرت در کربلا شفافیت و آگاهی آفرید و می فرمود: هر کس بماند کشته می شود از ریاست و ثروت هم خبری نیست، اینجا جای شهادت و کشته شدن و اسارت است و این مطلب را چندین مرتبه تکرار می کند و سرّ این تکرار این است که حضرت می خواهد آگاهی بدهد که بعد افراد پشیمان نشوند چرا که اگر افراد ناآگاه وارد صحنه مبارزه با ظلم و ظالم شوند بعد پشیمان گردند، این پشیمانی برای اسلام ضرر دارد وآبروی اسلام را به خطر می اندازد.»
مهربانی و رعایت حقوق غیر لازمه انسانی در رفتار ابی عبدالله (علیه السلام)
معظم له در ادامه مهربانی و رعایت حقوق غیر لازمه انسانی را یکی دیگر از درسهای نهضت حسینی عنوان کردند و فرمودند:«مهمان نوازی و مهربانی در رفتار ابی عبدالله موج می زند زمانی که فرمودند آب بردارید، فردا مهمان داریم. ظرف ها پر از آب شد و فردا که جمعیت دشمن آنها را محاصره کردفرمود به آنها آب بدهید و اضافه کرد آهسته آهسته آب بدهید اینها تشنه اند اگر یکدفعه آب بخوردند ممکن است ناراحتی پیدا کنند. تا آنکه علی بن الطعان المحاربی می گوید به من آب نرسید خود ابی عبدالله (ع) آمد و با دست مبارکش آب را به من داد. آیا انسانیت، مهربانی، کمال اخلاقی و رعایت حقوق غیر لازمه انسانی از این بالاتر می شود.»
این مرجع عالیقدر افزودند : «در قضیه کربلا، حر وقتی جلوی ابی عبدالله را گرفت حضرت فرمود «ثکَلَتکَ اُمُّک» مادرت به عزایت بنشیند چه مى خواهى ؟! و حر جوابی نداشت چون مادر ابی عبدالله حضرت زهرا(س) بود، گفت یا حسین اگر کس دیگری این حرف را به من می زد من چندین برابر جوابش را می دادم اما چه کنم مادر تو خانم حضرت "زهرا سلام الله علیها " است .»
ایشان در ادامه و در توضیح رفتار امام در مواجه با این سخن حر، به بیان حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی اشاره کردند و فرمودند: «حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی در جلسه ای در تهران فرمودند که همین جمله حر را ابی عبدالله در روز عاشوراجواب داد هنگامی که بالای سر حر آمد فرمود «اَنْتَ حُرُّ کَما سَمَّتکَ اُمُّکَ، وَ اَنْتَ حرُّ فِی الدُّنْیا وَ اَنتَ حُرُّ فِی الآخَره » تو آزادی همچنان که مادرت نام تو را آزاده نهاد و تو آزاده در دنیا و آزاده در آخرت هستی.»
امر به معروف با شلاق زدن نمی شود
حضرت آیت الله صانعی یکی دیگر از درسهای انسان ساز نهضت و قیام حسینی را بحث مهم امر به معروف و نهی از منکر عنوان کردند وفرمودند: «آغاز حرکت امام حسین (علیه السلام) برای تکمیل حجت بر مردم و توصیه مردم به معروف بوده است، اما نه با منکر، یکی از اشتباهاتی که در باب امر به معروف و نهی از منکر برخی بزرگان (قدس الله ارواحهم) به آن توجه نداشته اند این است که امر به معروف نمی شود خودش منکر باشد، باید معروف باشد و یا نهی از منکر نمی شود منکر باشد، بکوبیم، بزنیم و شلاق بزنیم برای اینکه امر به معروف کنیم! این خودش منکر است، آتش آتش را نمی تواند خاموش کند. امر به معروف و نهی از منکر یعنی اینکه با عمل، رفتار، گفتار و کردارمان فرهنگ سازی کنیم طوری عمل کنیم که جامعه مشتاق به معروف شود.»
مشتاق کردن مردم با عمل بهترین راه امر به معروف است و ناراحت شدن از بدی و بدان خود نهی از منکر است ولی با شلاق و سرنیزه و زور و ... نمی توان امر به معروف کرد .
حرکت وقتی از روی فکر باشد آبروی اسلام حفظ می شود
این فقیه عالیقدر در پایان سخنانشان تاکید کردند:«سیاست اسلامی مبتنی بر شفافیت و راستی در تمام مسائل است. تدبیر امور جامعه که سیاست اسلامی است و «ساسة العباد» که از خصوصیات ائمه معصومین (ع) است یعنی سیاستی باز و روشن که مردم آن را باور کنند و مردم حب و علاقه شان به ائمه معصومین (س) زیادتر بشود، نه سیاست دروغ و حیله و تزویر، لذا می بینیم که شب عاشورا حضرت فرمودند هرکدام می خواهید بروید می تواند و هر که بماند فردا کشته می شود .
وحتی زمانیکه خبر شهادت مسلم و هانی را آوردند امام فرمودند « مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلاً » یعنی اوضاع خیلی مساعد نیست و اوضاع خطرناکی است
اینها همه درس است برای ما، انسان وقتی وارد صحنه ای می شود، صحنه مبارزه، جنگ ، مسائل اقتصادی و سیاسی و ..باید حواسش را جمع کند و خطراتش را در نظر بگیرد. و ببیند می تواند تحمل کند و اگر نمی تواند وارد نشود، که بعد پشیمان شود و خودش را ببازد، حرکت وقتی از روی فکر باشد آبروی اسلام حفظ می شود.»
تاریخ: 1391/8/28