ايشان افزودند: حفظ مجالس عزادارى ابى عبد اللّه بصورت سنتى كه منبرى حرف بزند و روضه بخواند مدّاح مداحى كند و مرثيه بخواند، عزاداران به سر و سينه بزنند همه دور هم جمع شوند و زنده نگه دارند حادثه كربلا را، اين يك سياست اساسى اسلام است و اصل اينها بر مى گردد به اين امر كه مسلمانها هميشه از ظالم تبرى بجويند و با ظالم و ستمگر سازش نكنند.

آية اللّه صانعى افزودند: اصل عزادارى ابى عبداللّه(عليه السلام) اين است كه اگر ديگران خداى ناخواسته آدم را بى ارزش دانسته و ملزم به تبعيت بى چون و چرا دانسته، آدم هم مقابله به مثل كند «من اعتدى عليكم فاعتدوا عليه بمثل ما اعتدى عليكم» اگر من را سياهى لشكر مى دانند من هم آنها را سياه لشكر بدانم نه اينكه آنها من را سياه لشكر بدانند براى خودشان.

معظم له با بيان اينكه هر انسانى در جامعه بشرى براى خودش ركنى است وداراى احترام و منزلت است و سرنوشت بشر در اعمال حاكميت و حكومت قانونى در دوران غيبت دست خودش مى باشد فرمودند: اين چه حرف اشتباهى است كه مردم در اسلام سياهى لشكرند اين چه حرف اشتباهى است كه مردم چه بيايند و چه نيايند فايده اى ندارد، اين چه حرف اشتباهى است كه ما به مردم كارى نداريم و مردم در زمان غيبت مجبورند كه بيايند.

شاگرد مبرّز امام(سلام اللّه عليه) فرمودند: عزادارى ابى عبد اللّه معنايش اين است كه به ظالم احترام نگذاريم، و از ظلم و ظالم تبرّى بجوئيم ظالم در جامعه بايكوت شود امام(سلام اللّه عليه) با ظالمين زمان خودش اين كار را كرد اين كه نهضت ما حسينى است يك معنايش تبرى جستن از ظالم است، تبرى از ستم، تبرى از كسانى كه بى اعتنا به مردم هستند، تبرى از نفاق، تبرى از دورويى و صدها معصيت ديگر. ظالم هر كه مى خواهد باشد و هر كجا كه مى خواهد باشد وظيفه ما به عنوان عاشقان ابى عبد اللّه تبرى جستن از ظالم است.