در آستانه هجدهمین سالگرد رحلت بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی سلام الله علیه، حضرت آیت الله العظمی صانعی در پایان درس خارج فقه در مدرسه فیضیه در سخنانی به دفاع از اندیشه تابناک امام(ره) و یاران امام و فرزندان انقلاب پرداختند و فرمودند:
بر حسب سنت حسنه ای که از امام امت سلام الله علیه آموخته ام، در روز آخر سال تحصیلی نکاتی را خدمت شما عرضه می کنم که امیدوارم در زندگی روزمره و امور اجتماعی مفید باشد و برای سعادت دنیا و آخرتمان منشاء اثر واقع شود.

ایشان با ذکر آیه نهم از سوره حشر فرمودند: «این آیه که متذکر داستان مربوط به مهاجرین و انصار و کسانی که بعد از مهاجرین و انصار آمدند، یک درس بزرگ برای همه کسانی است که در نهضت و انقلاب بوده اند یا افرادی که بعد از آنان روی کار آمده اند و حتی برای همه انسان های روی زمین درس است. درسی که در سازندگی و تأمین سعادت و خوشبختی آنها نقش دارد.»

ایشان افزودند: قرآن راجع به مهاجرین می فرماید اینها از جان و مال خود برای پیشرفت حرکت حضرت رسول(ص) گذشتند و در این راه صدمات زیادی متحمل شدند و زمانی که به مدینه آمدند مردم مدینه از آنها استقبال کردند و خانه های خود را و مسکن خود را برای پذیرایی از آنها آماده کردند، ایمان خود را به طرزی قرار دادند که بتوانند با آنها هماهنگ شوند و تحت تاثیر هواهای نفسانی قرار نگیرند و بالاتر از همه اختلافی میان آنها و مهاجرین به وجود نیاید و زمانی که رسول خدا(ص) می خواستند اموالی را که از بنی النضیر به دست آمده بود، تقسیم کند، خطاب به انصار فرمودند آیا شما هم سهمی می خواهید؟ انصار گفتند نه تنها سهم نمی خواهیم بلکه ما ایثار می کنیم و با اینکه خودمان احتیاج داریم حاضریم از اموال خودمان هم به مهاجرین بدهیم.

آیت الله صانعی با بیان این که این بالاترین و عالی ترین مرحله انسانیت انصار و مهاجرین صدر اسلام است، فرمودند: قرآن در سوره حشر آیه نهم نسبت به کسانی که بعد از مهاجرین و انصار آمدند، می گوید؛ «والذین جاءوا من بعدهم یقولون ربنا اغفر لنا و لاخواننا الذین سبقونا بالایمان ولا تجعل فی قلوبنا غلا للذین آمنوا ربنا إنک رئوفى رحیمى» یعنی کسانی که بعد از مهاجرین و انصار آمدند، می گویند؛«پروردگارا ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفته اند بیامرز و در دل هایمان حسد و کینه ای نسبت به مومنان قرار مده، پروردگارا تو مهربان و رحیمی.»

ایشان ادامه دادند: «آنها آرزو می کردند و از خداوند می خواستند که «خدایا، در دل ما، فکر ما و اندیشه ما حقد و حسد و دشمنی و بدگمانی و ظلم و فکر ظلم و اذیت نسبت به هیچ انسان مومنی را قرار مده» و البته توجه دارید که قید مومنین در آیه از باب ابتلاست و آرزوی اینها اختصاص به مومنین تنها ندارد، آنها آرزو می کردند که خدایا در دل ما دشمنی کسانی که ظاهر و باطن آنها یکی است و دورو نیستند و قصد خدمت به خلق دارند و تلاش می کنند زندگی انسان ها را روبه راه کنند و انسان ها را به سعادت ابدی و جنت جاودانی برسانند، قرار مده».

ایشان افزودند:« این داستان برای همه ما و همه انسان ها و همه کسانی که در نهضت و انقلاب امام بوده اند، حتی کسانی که آن روز خردسال بوده اند و حالا شده اند جزء کسانی که بعد از انقلاب آمده اند، درس است.
فقه جای دقت است، حمله نکنیم به کسی که دقت می کند و با همان روش صاحب جواهری حرکت می کند. این از افتخارات فقه و از امتیازات شیعه است که باب اجتهاد را باز گذاشته است. پیشرفت حوزه در این است که باب اشکال و ایراد را باز گذاشته، اما توهین در حوزه های علمیه جایگاهی ندارد.»

ایشان در ادامه فرمودند: پناه می بریم به خدا که افرادی بیایند و به کسانی که در نهضت و انقلاب امام سهم داشته اند و منشاء خدمات فراوانی بودند به اینها بد گفته شود.

آیت الله صانعی با اظهار نگرانی شدید از ابراز سخنان نابجا و اهانت های شدید به یاران امام فرمودند: کسانی که فکر می کنند با بد گفتن به یاران امام و انقلاب راه به جایی می برند، سخت در اشتباهند. ناروا حرف زدن و بد گفتن نسبت به همه انسان ها(چه برسد به فرزندان امام و انقلاب و دانشمندانی که یک عمر در خدمت امام و انقلاب بوده اند و امروز هم در خدمت اسلام هستند و بالاترین خدمات را در حق انقلاب انجام می دهند) مطلقاً حرام است.

ایشان افزودند: این بدگفتن ها مانند پول تقلبی است و به خود این افراد برمی گردد و من توصیه می کنم به این افراد که به درون خودشان برگردند و در احوالات درونی خود تأمل کنند و به فکر اصلاح خود باشند که از کوزه همان برون تراود که در اوست.

آیت الله صانعی با مخاطب قرار دادن این افراد فرمودند: چرا انسان کاری کند که برای دیگران و ریاست دیگران، خودش را در پرتگاه جهنم قرار دهد. آدم برای دیگران به جهنم برود، این دیوانگی و بی فکری است و جهنم مجانی است. وای بر من که بخواهم برای اینکه ریاست دیگری محکم بشود به دیگران بد بگویم.

ایشان افزودند: اینها که بد می گویند، مغزشان کوچک است و دستشان به جایی نمی رسد و آدم وقتی که دستش به جایی نمی رسد می خواهد با توهین به دیگران خود را معروف کند. اینکه کسی می آید به یاران امام و انقلاب توهین می کند، به مطلب دینی انگ سیاسی می زند، بحث حوزوی را انگ سیاسی می زند، اینها مخشان کوچک است. انسان عاقل که به کسی بد نمی گوید، بلکه همانند شهید مطهری قلم به دست می گیرد و برای ترویج معارف عالیه اسلامی همت می کند نه اینکه آدم بیاید قلم به دست بگیرد و نسبت به کسانی که حسب مصالح اسلام و انقلاب نمی خواهند از خود دفاع کنند، مطلب بنویسد.

ایشان افزودند: این افراد بدانند فرزندان امام و انقلاب هم تا یک جایی ساکت می مانند و سکوت آنها حد و مرز دارد و لذا توصیه می کنم که بیایید از مهاجرین و انصار درس بگیریم، بیایید از امام درس بگیریم و مثل آن بزرگوار حرکت کنیم. امام همه انقلابیون، همه کسانی که در نهضت و حتی کسانی که در جریان مشروطه و مبارزه با استبداد رضاخانی نقش داشتند را دوست می داشت و از آنها حمایت می کرد، حتی کسانی که در جریان مشروطه در مقابل علامه نایینی آن عالم بزرگوار می ایستادند، امام به آنها هم توجه داشت. حالا ما بیاییم و به کسانی که در نهضت و انقلاب بوده اند بد بگوییم و توهین کنیم. این از رحمت خدا به دور است.

معظم له افزودند: این حرکات خلاف مشی قرآن است. قرآنی که تمام راه های سعادت بشر و همه حقوق اساسی بشر در آن است، حقوق بشری که اسلام و نبی مکرم اسلام آورده است عالی ترین حقوق بشری است که تا به امروز انسان ها دیده اند، حقوق بشری که اسلام به آن معتقد است می گوید مسافر که از مرکب پیاده شد اول باید به مرکب خویش آب و غذا بدهد و بعد به امور خودش برسد. فردی را به جهنم می برد به خاطر اینکه گربه ای را حبس کرده و به او آب و غذا نداده تا بمیرد، زندانی که قرار است کشته شود اسلام می گوید تا قبل از اعدام باید با کمال ادب و احترام با او برخورد شود و به او آب و غذا داده شود. چرا که اسلام معتقد است آن کسی که زندانی است فقط زندانی است و تمام جهات دیگر او اعم از بهداشتی، فرهنگی و اخلاقی باید حفظ شود نه اینکه زندانی است به این معنا که دیگر انسان نیست و ما هرگونه که بخواهیم می توانیم با او رفتار کنیم بلکه فقه ما می گوید زیادی در عذاب و شکنجه خودش مجازات دارد.

ایشان افزودند: مگر غیر از این است که دیروز مرحوم فیض که فتوا داد حرمت غنا حرمت محتوایی است، یک عده راه افتادند و چوب تکفیر به معلومات فیض زدند اما امروز رادیو و تلویزیون مملکت ما در بحث موسیقی عملاً با فتوای مرحوم فیض اداره می شود. خب اگر امروز شماها بخواهید فتوای مرحوم فیض را کنار بزنید و فتوای برخی علمای دیگر را بگیرید که می گویند غنا و موسیقی بما هو حرام است، خب باید بگوییم تمام سرودهایی که از صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش می شود حرام است.

آیت الله صانعی در ادامه سخنان خویش گفتند: منطق یاران امام و انقلاب برای حفظ مصالح اسلام و انقلاب در مقابل افراد سبک مغز و کوتاه فکر که برای معروفیت خود دست به چنین اقداماتی می زنند همان منطق قرآن است که می فرماید؛ «و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاماً».