ضمن قدردانی و تشکر مجدد از شما پزشکان، پرستاران و مجموعه کادر درمانی و بهداشتی که با ایثار و از خود گذشتگی جلوه ای از رحمت واسعه الهی را به منصه ظهور رسانیده‌اید، در ماه رحمت، رجب المرجب که ماه دعا و استغاثه به ذات باری تعالی است از شما عزیزان که از مقربان درگاه الوهیت و محبوب ذات اقدس الهی می باشید، خاضعانه طلب دعای خیر و عافیت برای این بنده حقیر و تمام انسان های سراسر این کره خاکی جهت رفع این بلاء را دارم و از باب وظیفه شرعی و انسانی نکاتی را یادآوری می نمایم.

1- با توجه به تأکیدات بزرگان دینی مبنی بر رعایت اصول بهداشتی و وجوب عمل به دستورات پزشکی که ضامن حفظ سلامت جامعه و ریشه کنی این بیماری خطرناک است، لازم است یادآوری نمایم ارتباط با خداوند رحمان و رحیم و مهربان در ایجاد آرامش و طمأنینه روح و روان عامل مهمی در مبارزه با هر نوع بیماری جسمی و گرفتاری روحی است، لیکن باید توجه داشت که امروزه با توجه به دستورات پزشکی مبنی بر عدم حضور در اجتماعات این ارتباط معنوی به صورت فردی انجام گیرد. و ناگفته نماند که حفظ جان انسان ها و حقوق آنها یکی از اصول اولیه عقلی و شرعی و پیام همه انبیاء عظام (صلوات الله علیهم اجمعین) و ائمه اطهار (علیهم السلام) می باشد تا جایی که امام صادق (علیه السلام) از دمیدن به محل سجده به جهت احتمال اذیت شدن افراد حاضر در آن مکان، نهی فرمودند و روایات کثیری از پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) مبنی بر عدم حضور در مسجد نسبت به کسی که سیر خورده است وارد شده است، بنابراین با این تأکیدات چگونه انسان می تواند به خود اجازه دهد ـ ولو با احتمال اینکه ممکن است ناقل بیماری باشد ـ در اجتماعات حاضر شده و موجب بیمار شدن افراد جامعه گردد که شرعاً و قانوناً در صورت بیمار شدن افراد توسط این شخص، ضامن تمام خسارتهای وارده می باشد.