ايشان افزودند: «آن کسي که عزاداري مي کند مي خواهد بگويد که ظالم و کمک کننده به او و شخصي که راضي به عمل آنهاست هر سه در اين امر شريکند».

ايشان با بيان اينکه براساس روايات، رضايت دادن به ظلم ظالم سبب شرکت انسان در ظلم مي شود فرمودند: «اين ديوانگي است که انسان به خاطر ديگران به جهنم برود . او رياست کند، او بخورد و ببرد و ظلم کند و ما به صِرفِ رضايت در اين امر همراه او جهنمي شويم».

آيت الله العظمي صانعي افزودند: «به دليل اهميت اين مسأله است که ائمه عليهم السلام مي فرمايند: توبه ظلم به جامعه، و به مردم، استغفرالله گفتن نيست، بلکه بايد برود و صاحبان حق و مردمي را که به آنها ظلم کرده، راضي نمايد».

ايشان در بخش ديگري از سخنان خويش با بيان اينکه اسلام دين علم، آگاهي و منطق است به سيره امام حسين عليه السلام در اين خصوص اشاره کردند و فرمودند: «در نهضت عاشورا امام عليه السلام از آغاز حرکت تا زمان شهادت به مردم، هم آگاهي داد و هم آزادي؛ هيچ وقت نعوذبالله نخواست مردم را تخدير کند و از آنان سوء استفاده نمايد شب عاشورا هم خطاب به يارانش فرمود: اين ها با من سر جنگ دارند نه با شما، لذا هرکه مي خواهد برود، برود. درواقع امام با آزادي عملي که به اصحابش مي دهد، هزاران درس انسانيت، کرامت و حقوق بشر را به جامعه بشری مي آموزد.»

آيت الله العظمي صانعي در فراز ديگري از سخنان خويش، گفت گوي با مخالف را منطق ابي عبدالله عليه السلام عنوان کردند و فرمودند: «حرکت امام حسين عليه السلام براي جنگ و خون ريزي نبوده، از اول با منطق و استدلال و گفتگو، حرکتش را آغاز کرد و روز آخر هم با منطق و استدلال با دشمن سخن گفت که آيا من حرامي را حلال کرده ام يا حلالي را حرام ساخته ام، پس چرا ريختن خون مرا مباح مي دانيد؟ که آنان به امام پاسخ دادند: بغضاً لابيک ( به واسطه بغضي که از پدر شما علي عليه السلام در دل داريم با تو مي جنگيم ).»

آيت الله صانعي افزودند: «امروز هم عده اي با ياران و دوستان امام سلام الله عليه دشمني مي کنند، ولي باطنشان بغضاً للامام است البته خود امام هم به بعضي ها فرمودند که بعد از من به شما ظلم خواهد شد.»

ايشان افزودند: «امروز از بين بردن اهداف، بي احترامي به خانواده امام و ياران امام، ظلم به امام است. فوري نگوييد جعفر کذّاب! واقعاً خانواده و ياران امام؛ جعفر کذّاب، شمر ذي الجوشن و مفسد في الارض هستند؟ متوجه باشيد که يک امضا، يک قلم زدن و يک قدم برداشتن اگر کمک به ظلم به جامعه و مردم باشد، خدا از آن نمي گذرد و توبه آن هم گفتن استغفر الله نيست.»

ايشان درپايان سخنان خود با توصيه به شاگردان خويش به توسل به امام حسين عليه السلام و بيان اين که امام حسين عليه السلام هيچ کس را نااميد نمي کند، اين گونه دعا فرمودند: «خدايا، به مقام ابي عبدالله به بزرگواري ابي عبدالله قسم ات مي دهيم در اين ماه محرم، از همه انسان ها، مسلمانان، شيعيان و مخصوصاً گرفتاران بند و زندان و حبس، رفع گرفتاري بفرما. خدايا، نکند که ما جزء راضيان به ظلم ظالمين باشيم، خدايا، توفيق بده که نه راضي، نه معين و نه ظالم باشيم. خدايا قلوب ما را به کرامت و بزرگواري ابي عبدالله آشنا بگردان.»