حضرت زهرا(عليها السلام) نزد خداوند مقامى بس والا دارد، و در زيارت آن بانوى بزرگ و فداكار، پاداشى عظيم است. به نقل عـلاّمه مجلسى(قدس سره) در مصباح الأنوار، حضرت فاطمه(عليها السلام)فرمود: پدرم به من فرمود: هر كه بر تو صلوات بفرستد، خداوند متعال او را بيامرزد، و در هر جاى از بهشت كه باشم، او را به من ملحق سازد.

مرحوم شيخ طوسى در تهذيب نوشته است: آنچه در فضيلت زيارت حضرت زهرا(عليها السلام) روايت شده، بيش از آن است كه به شمار آيد.

حضرت فاطمه(عليها السلام) در سالهاى اول بعثت به دنيا آمد، و در دامان پيامبر بزرگ شد، و در دوران سخت رسالت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) به مراقبت و يارى پدر پرداخت، با على بن ابى طالب(عليه السلام)ازدواج كرد، و پس از رحلت پدر بزرگوارش، به فاصله 75 روز (يا 95 روز) دار فانى دنيا را وِداع گفت.

جاى دقيق قبر آن حضرت، معلوم نيست. برخى مدفن او را در حرم پيامبر (بين قبر و منبر) مى دانند، برخى گفته اند در خانه خودش (كنار مرقد پيامبر) دفن شده، بعضى هم مدفن او را در بقيع و در كنار قبر ائمّه(عليهم السلام)مى دانند. آنچه بيشتر نزد اصحاب ما مطرح است، زيارت آن حضرت در روضه و كنار قبر رسول اللّه(صلى الله عليه وآله)است،[1] و بهتر است كه در هر سه مكان، آن حضرت را زيارت كنى.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. الفقيه 2: 341، ح1572 و 1574 و 1575؛ وسائل الشيعة 14: 367، باب استحباب زيارة فاطمة(عليها السلام) و موضع قبرها، باب 18.