مرحوم حاج شيخ عبّاس قمى در كتاب شريف مفاتيح الجنان مى نويسد: «در بلد الأمين و مصباح كفعمى است و آن مروى است از حضرت سيّد السّاجدين از پدرش از جدّبزرگوارش حضرت رسول صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَجْمَعين و اين دعا را جبرئيل(عليه السلام)آورد براى پيغمبر(صلى الله عليه وآله) در يكى از غزوات در حالى كه بر تن آنحضرت جوشن گرانى بود كه سنگينى آن بدن مباركش را بدرد آورده بود پس جبرئيل عرض كرد كه يا محمّد پروردگارت تو را سلام مى رساند و مى فرمايد كه بكَنْ اين جوشن را و بخوان اين دعا را كه آن امان است از براى تو و امّت تو پس شرحى در فضيلت اين دعا ذكر فرموده كه مقام نقل تمامش نيست از جمله آنكه هر كه آنرا بر كفن خويش نويسد حقّ تعالى حيا فرمايد كه او را به آتش عذاب كند و هر كه آنرا به نيّت در اوّل ماه رمضان بخواند حقّ تعالى او را روزى فرمايد ليلة القدر، و خلق فرمايد براى او هفتاد هزار فرشته كه تسبيح و تقديس كنند خدا را و ثوابش را براى او قرار دهند پس فضيلت بسيار نقل كرده تا آنكه فرموده و هر كه بخواند آن را در ماه رمضان سه مرتبه حرام فرمايد حقّ تعالى جسد او را بر آتش جهنّم و واجب فرمايد براى او بهشت را و دو مَلَك بر او موكّل فرمايد كه حفظ كنند او را از معاصى و در امان خدا باشد مدّت حيوة خود. و در آخر خبر است كه جناب امام حسين(عليه السلام)فرمود وصيّت كرد پدرم علىّ بن ابى طالب صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ بحفظ اين دعا و آنكه بنويسم آنرا بر كفن او و تعليم كنم آنرا به اهل خود و ترغيب كنم ايشان را به خواندن آن و آن هزار اسم است و در آن است اسم اعظم. فقير گويد كه از اين خبر دو چيز مُستفاد مى شود يكى استحباب نوشتن اين دعا به كفن چنانچه علامه بحرالعلوم عَطَّرَ اللهُ مَرْقَدَهُ در دُرّه به آن اشاره فرموده:

وَسُنَّ اَنْ يُكْتَبَ بالاَْكْفانِ***شَهادَةُ الاِْسْلامِ وَالاِْيمانِ

وَهـكَذا كِتابَةُ الْقُرْانِ***وَالْجَوْشَنُ المَنْعُوتُِ بِالاَْمانِ

مستحب است كه نوشته شود به كفنها / شهادت اسلام و ايمان. و هم چنين نوشتن قرآن / و جوشن كه آنرا به امان وصف كرده اند.

دوّم استحباب خواندن اين دعا در اوّل ماه رمضان و امّا خواندن آن در خصوص شبهاى قدر در خبر ذكرى از آن نيست ليكن علاّمه مجلسى قَدَّسَ اللّهَ روُحَهُ در زادالمعاد در ضمن اعمال شبهاى قدر فرموده و در بعضى از روايات وارد شده است كه دعاى جوشن كبير را در هر يك از اين سه شب بخوانند و كافيست فرمايش آن بزرگوار ما را در اين مقام اَحَلَّهُ اللهُ دارَالسَّلامِ بالجمله اين دعا صد فصل است و هر فصلى مشتمل بر ده اسم الهى است و در آخر هر فصل بايد گفت:

سُبْحانَكَ يا لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ؛ منزهى تو اى كه نيست معبودى جز تو فرياد فرياد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار

و در بلد الأمين است كه در اوّل هر فصل بِسْمِ اللهِبگويد و در آخرش:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ، يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ، يا أرْحَمَ الرّاحِمينَ؛ منزهى تو اى كه نيست معبودى جز تو فرياد فرياد درود فرست برمحمد و آلش و بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار اى صاحب جلال و بزرگوارى اى مهربانترين مهربانان.

و آن دُعا اين است:

(1) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ، يا اَللهُ يا رَحْمنُ، يا رَحيمُ***خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى خدا اى بخشاينده اى مهربان

يا كَريمُ، يا مُقيمُ يا عَظيمُ، يا قَديمُ يا عَليمُ، يا حَليمُ يا حَكيمُ،***اى بزرگوار اى برپا دارنده اى بزرگ اى قديم اى دانا اى بردبار اى فرزانه

سُبْحانَكَ يا لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النّارِ***منزهى تو اى كه معبودى جز تو نيست فرياد فرياد بِرَهان ما را از آتش

يا رَبِّ (2) يا سَيِّدَ السّاداتِ، يامُجيبَ الدَّعَواتِ، يا رافِعَ***اى پروردگار من (2) اى آقاى آقايان اى اجابت كننده دعاها اى بالا برنده

الدَّرَجاتِ، يا وَلِىَّ الْحَسَناتِ، يا غافِرَالْخَطيئآتِ، يا مُعْطِىَ***مرتبه ها اى صاحب هر نيكى اى آمرزنده گناهان اى دهنده

الْمَسْئَلاتِ، يا قابِلَ التَّوْباتِ، يا سامِعَ الاَْصْواتِ،***خواسته ها اى پذيرنده توبه ها اى شنونده صداها

ياعالِمَ الْخَفِيّاتِ، يا دافِعَ الْبَلِيّاتِ (3) يا خَيْرَالْغافِرينَ، يا خَيْرَ***اى داناى اسرار پنهانى اى برطرف كننده بلاها (3) اى بهترين آمرزندگان اى بهترين

الْفاتِحينَ، ياخَيْرَ النّاصِرينَ، يا خَيْرَ الْحاكِمينَ، يا خَيْرَ***گشايندگان اى بهترين ياران اى بهترين حاكمان اى بهترين

الرّازِقينَ، يا خَيْرَ الْوارِثينَ، يا خَيْرَالْحامِدينَ، يا خَيْرَ***روزى دهان اى بهترين ارث بران اى بهترين ستايشگران اى بهترين

الذّاكِرينَ، يا خَيْرَ الْمُنْزِلينَ، يا خَيْرَ الُْمحْسِنينَ (4) يا مَنْ لَهُ***يادكنندگان اى بهترين فرو فرستندگان اى بهترين احسان كنندگان (4) اى كه

الْعِزَّةُ وَالْجَمالُ، يا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَالْكَمالُ، يا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ***عزت و زيبايى از آن اوست اى كه نيرو و كمال از آن او است اى كه پادشاهى

وَالْجَلالُ، يامَنْ هُوَ الْكَبيرُ الْمُتَعالُِ، يا مُنْشِىءَ الْسَّحابِ الثِّقالِ،***و جلال از آن او است اى كه بزرگ و برتر او است اى پديد آرنده ابرهاى سنگين

يا مَنْ هُوَ شَديدُ الِْمحالِ، يا مَنْ هُوَ سَريعُ الْحِسابِ، يا مَنْ هُوَ***اى كه او سخت كيفر (يا سخت نيرو) است اى كه او در حساب كشيدن سريع است اى كه او در

شَديدُ الْعِقابِ، يا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ، يا مَنْ عِنْدَهُ اُمُّ***كيفر سخت است اى كه پاداش خوب نزد او است اى كه نزد او است مايه و اصل

الْكِتابِ (5) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا حَنّانُ يامَنّانُ،***كتابها (5) خدايا از تو مى خواهم بحق نامت اى مهرپيشه اى نعمت بخش

يا دَيّانُ يا بُرْهانُ، يا سُلْطانُ يا رِضْوانُ، يا غُفْرانُ يا سُبْحانُ،***اى پاداش دهنده اى دليل و راهنما اى سلطان اى خوشنود اى آمرزنده اى منزه

يا مُسْتَعانُ يا ذَاالْمَنِّ وَالْبَيانِ (6) يا مَنْ تَواضَعَ كُلُّشَىْء***اى ياور اى صاحب نعمت و بيان (6) اى كه هر چيزى در برابر عظمتش

لِعَظَمَتِهِ، يا مَنِ اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَىْءلِقُدْرَتِهِ، يا مَنْ ذَلَّ كُلُّشَىْء***فروتن گشته اى كه هر چيز در برابر قدرتش تسليم گرديده

لِعِزَّتِهِ، يا مَنْ خَضَعَ كُلُّ شَىْء لِهَيْبَتِهِ، يا مَنِ انْقادَ كُلُّ شَىْء مِنْ***اى كه هر چيزى در برابر عزت و شوكتش خوار گشته اى كه هر چيز در برابر هيبتش خاضع گرديده اى كه هر چيزى از

خَشْيَتِهِ، يا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبالُ مِنْ مَخافَتِهِ، يا مَنْ قامَتِ***ترس او فرمانبردار و مطيعش گرديده اى كه كوهها از هراسش از هم شكافته اى كه به امر او

السَّمواتُ بِاَمْرِهِ يا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الاَْرَضُونَ بِاِذْنِهِ، يا مَنْ***آسمانها برپا گشته اى كه زمينها به اذن او در جاى خود مستقر گشته اى كه

يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ، يا مَنْ لا يَعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَكَتِهِ (7)***رعد به ستايش او غرِّش زند اى كه بر اهل كشور خود ستم نكند (7)

يا غافِرَ الْخَطايا، ياكاشِفَ الْبَلايا، يا مُنْتَهَى الرَّجايا، يا مُجْزِلَ***اى آمرزنده خطاها اى برطرف كننده بلاها اى منتهاى اميدها اى دهنده بزرگ

الْعَطايا، يا واهِبَ الْهَدايا، يا رازِقَ الْبَرايا، ياقاضِىَ الْمَنايا،***عطاها اى بخشنده هديه ها اى روزى ده بنده ها اى برآورنده آرزوها

يا سامِعَ الشَّكايا، يا باعِثَ الْبَرايا، يا مُطْلِقَ الاُْسارى (8)***اى شنونده شكايتها اى برانگيزنده مردمان اى رهاننده اسيران (8)

يا ذَا الْحَمْدِ وَالثَّنآءِ، يا ذَاالْفَخْرِ وَاْلبَهآءِ، يا ذَاالَْمجْدِ وَالسَّنآءِ،***اى صاحب ستايش و ثناء اى داراى فخر و زيبايى اى صاحب مجد و بزرگى

يا ذَا الْعَهْدِ وَالْوَفآءِ، يا ذَاالْعَفْوِ وَالرِّضآءِ، يا ذَاالْمَنِّ وَالْعَطآءِ،***اى صاحب عهد و وفاء اى داراى گذشت و رضا اى دارنده نعمت و عطاء اى كه در دست تو است

يا ذَا الْفَصْلِ وَالْقَضآءِ، ياذَاالْعِزِّ وَالْبَقآءِ، يا ذَاالْجُودِ وَالسَّخآءِ،***فصل خصومات و داورى اى داراى عزت و پايندگى اى صاحب جود و بخشش

يا ذَاالاْلاءِ وَالنَّعْمآءِ (9) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مانِعُ***اى صاحب دهشها و نعمت ها (9) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى مانع

يا دافِعُ، يا رافِعُ يا صانِعُ، يا نافِعُ ياسامِعُ، يا جامِعُ يا شافِعُ،***اى برطرف كننده اى بالا برنده اى سازنده اى سود رسان اى شنوا اى گردآورنده اى شفاعت پذير

يا واسِعُ يامُوسِعُ (10) يا صانِعَ كُلِّ مَصْنُوع، ياخالِقَ كُلِّ***اى فراخ رحمت اى وسعت بخش (10) اى سازنده هر ساخته اى آفريننده هر

مَخْلُوق، يا رازِقَ كُلِّ مَرْزُوق، يا مالِكَ كُلِّ مَمْلُوك، يا كاشِفَ***آفريده اى روزى ده هر روزى خور اى مالك هر مملوك اى غمزداى

كُلِّ مَكْرُوب، يافارِجَ كُلِّ مَهْمُوم، يا راحِمَ كُلِّ مَرْحُوم،***هر غمزده اى دلگشاى هر اندوهگين اى رحمت بخش هر رحمت خواه

يا ناصِرَ كُلِّ مَخْذُول، يا ساتِرَ كُلِّ مَعْيُوب، يامَلْجَأَ كُلِّ***اى ياور هر هر بى ياور اى عيب پوش هر معيوب اى پناه هر

مَطْرُود(11) ياعُدَّتى عِنْدَ شِـدَّتى، يـارَجـآئـى عِنْدَ مُصيبَتى،***آواره (11) اى ذخيره هنگام سختى من اى اميد من در برابر پيش آمدهاى ناگوار

يـا مُونِسى عِنْدَ وَحْشَتى، يـاصاحِبى عِنْدَ غُرْبَتى، يا وَلِيّى***اى همدم من هنگام ترس و وحشت اى رفيق من در غربتم اى صاحب اختيار من

عِنْدَ نِعْمَتى، ياغِياثى عِنْدَ كُرْبَتى، يادَليلى عِنْدَ حَيْرَتى، ياغَنآئى***در نعمتم اى فريادرس من در غم و اندوه اى دليل و راهنمايم هنگام سرگردانى اى توانگرى من

عِنْدَ افْتِقارى، يامَلْجَأى عِنْدَ اضْطِرارى، يامُعينى عِنْدَ***هنگام ندارى اى پناه من هنگام درماندگى اى كمك كارم در بيچارگى

مَفْزَعى (12) يا عَلاّمَ الْغُيُوبِ، يا غَفّارَ الذُّنُوبِ، يا سَتّارَ***و پريشانى (12) اى بخوبى داناى بر هر ناديدنى اى بسيار آمرزنده گناهان اى پرده پوش

الْعُيُوبِ، يا كاشِفَ الْكُرُوبِ، يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ، ياطَبيبَ***بر عيوب بندگان اى غمزداى غمها اى گرداننده دلها اى طبيب

الْقُلُوبِ، يامُنَوِّرَ الْقُلُوبِ، يا اَنيسَ الْقُلُوبِ، يا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ،***دلها اى نوربخش دلها اى همدم دلها اى زداينده اندوهها

يا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ (13) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاْسمِكَ يا جَليلُ***اى غمگشاى غمها (13) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى بزرگوار

يا جَميلُ، ياوَكيلُ يا كَفيلُ، يا دَليلُ يا قَبيلُ، يا مُديلُ يامُنيلُ،***اى زيبا اى كارگزار اى عهده دار اى راهنما اى پذيرنده اى دولت دهنده اى عطا بخشنده

يا مُقيلُ يا مُحيلُ، (14) يادَليلَ الْمُتَحَيِّرينَ، ياغِياثَ الْمُسْتَغيثينَ،***اى درگذرنده اى نيرودهنده (تغيير دهنده) (14) اى راهنماى سرگردانان اى فريادرس فريادخواهان

ياصَريخَ الْمُسْتَصْرِخينَ، يا جارَ الْمُسْتَجيرينَ، يا اَمانَ الْخآئِفينَ،***اى دادرس دادخواهان اى پناه پناه جويان اى امان بخش ترسناكان

يا عَوْنَ الْمُؤْمِنينَ، يا راحِمَ الْمَساكينَ، يا مَلْجَأَ الْعاصينَ،***اى كمك مؤمنان اى رحم كننده مسكينان اى پناه عاصيان

يا غافِرَ الْمُذْنِبينَ، يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ (15) يا ذَاالْجُودِ***اى آمرزنده گناهكاران اى اجابت كننده دعاى درماندگان (15) اى داراى بخشندگى

وَالاِْحْسانِ، يا ذَاالْفَضْلِ وَالاِْمْتِنانِ، يا ذَا الاَْمْنِ وَالاَْمانِ،***و احسان اى صاحب فضل و نعمت اى مايه امن و امان

يا ذَاالْقُدْسِ وَالسُّبْحانِ، يا ذَاالْحِكْمَةِ وَالْبَيانِ،يا ذَاالرَّحْمَةِ***اى داراى پاكى و پاكيزگى اى صاحب فرزانگى و بيان اى صاحب رحمت

وَالرِّضْوانِ، يا ذَاالْحُجَّةِ وَالْبُرْهانِ، يا ذَاالْعَظَمَةِ وَالسُّلْطانِ،***و خوشنودى اى داراى حجت و دليل و برهان اى خداوند عظمت و سلطنت

ياذَا الرَّأْفَةِ وَالْمُسْتَعانِ، يا ذَاالعَفْوِ وَالْغُفْرانِ (16) يا مَنْ هُوَ***اى دارنده رأفت و اى ياور بندگان اى صاحب بخشندگى و آمرزش (16) اى كه

رَبُّ كُلِّ شَىْء، يا مَنْ هُوَ اِلـهُ كُلِّ شَىْء، يا مَنْ هُوَ خالِقُ كُلِّ***پروردگار هر چيز او است اى كه معبود هر چيز او است اى كه آفريننده هر

شَىْء، يا مَنْ هُوَ صانِعُ كُلِّ شَىْء، يا مَنْ هُوَ قَبْلَ كُلِّ شَىْء،***چيز او است اى كه سازنده هر چيز او است اى كه او پيش از هر چيز بوده

يا مَنْ هُوَ بَعْدَ كُلِّ شَىْء، يا مَنْ هُوَ فَوْقَ كُلِّ شَىْء، يا مَنْ هُوَ***و اى كه او پس از هر چيز خواهد بود و اى كه او برتر از هر چيز است اى كه او به هر چيز

عالِمٌ بِكُلِّ شَىْء، يا مَنْ هُوَ قادِرٌ عَلى كُلِّ شَىْء، يا مَنْ هُوَ***دانا است اى كه او به هر چيزى توانا است اى كه تنها او

يَبْقى وَيَفْنى كُلُّشَىْء (17) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُؤْمِنُ***بماند و هر چيز ديگر فانى گردد (17) خدايا از تو مى خواهم بحق نامت اى امان ده

يا مُهَيْمِنُ يامُكَوِّنُ يا مُلَقِّنُ يا مُبَيِّنُ يا مُهَوِّنُ يا مُمَكِّنُ يا مُزَيِّنُ،***اى مسلط بر هر چيز اى وجود آرنده اى ياد دهنده اى آشكار كننده اى آسان كننده اى امكان ده دركارها اى زيوربخش

يا مُعْلِنُ يا مُقَسِّمُ (18) يا مَنْ هُوَفى مُلْكِهِ مُقيمٌ، يا مَنْ هُوَ فى***اى آشكار كننده اى تقسيم كننده (18) اى كه در فرمانروايى پابرجا است اى كه در سلطنت و پادشاهيش

سُلْطانِهِ قَديمٌ، يا مَنْ هُو فى جَلالِهِ عَظيمٌ،يا مَنْ هُوَ عَلى عِبادِهِ***قديم و ديرينه است اى كه در جلالت و شوكت بزرگى اى كه بر بندگان خويش

رَحيمٌ، يا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَىْء عَليمٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصاهُ حَليمٌ،***مهربانى اى كه به هر چيز دانايى اى كه نسبت به نافرمان خود بردبارى

يامَنْ هُوَ بِمَنْ رَجاهُ كَريمٌ، يا مَنْ هُوَ فى صُنْعِهِ حَكيمٌ، يا مَنْ هُوَ***اى كه به اميدوار خود بخشنده و بزرگوارى اى كه در آفرينش و ساختنت فرزانه اى (يا محكم كارى)

فى حِكْمَتِهِ لَطيفٌ، يا مَنْ هُوَ فى لُطْفِهِ قَديمٌ (19) يا مَنْ***اى كه در عين فرزانگى (يا محكم كارى) مهربانى(يا نرمكارى) اى كه در لطف خود ديرينه اى (19) اى كه

لايُرْجى اِلاّ فَضْلُهُ، يا مَنْ لايُسْئَلُ اِلاّعَفْوُهُ، يا مَنْ لا يُنْظَرُ اِلاّ***اميدى نيست جز به نيكى او اى كه درخواست نشود جز گذشتش اى كه چشم داشتى نيست جز به

بِرُّهُ، يا مَنْ لا يُخافُ اِلاّ عَدْلُهُ، يا مَنْ لا يَدُومُ اِلاّمُلْكُهُ، يا مَنْ***نيكى او اى كه ترسى نيست جز از عدل او اى كه جاويد نمى ماند جز فرمانروايى و ملك او اى كه

لا سُلْطانَ اِلاّ سُلْطانُهُ، يا مَنْ وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءرَحْمَتُهُ،***سلطنت و قدرتى نيست جز سلطنت او اى كه رحمتش همه چيز را فراگرفته

يامَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ، يا مَنْ اَحاطَ بِكُلِّ شَىْء عِلْمُهُ،***اى كه رحمتش بر خشمش پيشى جسته اى كه علمش بر همه چيز احاطه كرده

يا مَنْ لَيْسَ اَحَدٌ مِثْلَهُ (20) يا فارِجَ الْهَمِّ، يا كاشِفَ الْغَمِّ،***اى كه مانندش هيچكس نخواهد بود (20) اى دلگشاى اندوه اى غمزداى

ياغافِرَ الذَّنْبِ، ياقابِلَ التَّوْبِ، ياخالِقَ الْخَلْقِ، ياصادِقَ الْوَعْدِ،***اى آمرزنده گناه اى توبه پذير اى آفريننده اى راست وعده

يا مُوفِىَ الْعَهْدِ، يا عالِمَ السِّرِّ، يا فالِقَ الْحَبِّ، يا رازِقَ الاَْنامِ***اى وفادار پيمان اى داناى اسرار نهان اى شكافنده دانه اى روزى ده بندگان

(21) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا عَلِىُّ يا وَفِىُّ، ياغَنِىُّ يا مَلِىُّ،***(21) خدايا از تو خواهم به حق نامت اى والا اى با وفا اى توانگر اى بى نياز مطلق

يا حَفِىُّ يا رَضِىُّ، يا زَكِىُّ يا بَدِىُّ، يا قَوِىُّ يا وَلِىُّ (22) يا مَنْ***اى مهربان اى پسنديده (يا دوستدار) اى پاكيزه اى پديد آرنده اى نيرومند اى سرپرست (22) اى كه

اَظْهَرَ الْجَميلَ يا مَنْ سَتَرَ الْقَبيحَ، يا مَنْ لَمْ يُؤاخِذْ بِالْجَريرَةِ،***كار نيك را آشكار كنى و اى كه كار زشت را پنهان كنى اى كه كسى را به گناه نگيرى

يا مَنْ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ، يا عَظيمَ الْعَفْوِ، يا حَسَنَ التَّجاوُزِ،***اى كه پرده كس ندرى اى بزرگ گذشت اى نيكو درگذر

يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ، يا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ، يا صاحِبَ كُلِّ***اى پهناور آمرزش اى گشاده دو دست (فضلش) به رحمت اى مطلع از سخن سرى

نَجْوى يا مُنْتَهى كُلِّ شَكْوى (23) يا ذَاالنِّعْمَةِ السّابِغَةِ،***و راز اى منتهاى هر شكايت (23) اى صاحب نعمت فراوان

يا ذَاالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ، يا ذَاالْمِنَّةِ السّابِقَةِ، ياذَاالْحِكْمَةِ الْبالِغَةِ،***و اى داراى رحمت پهناور اى صاحب احسان پيشين اى داراى حكمت رسا

يا ذَاالْقُدْرَةِ الْكامِلَةِ، يا ذَاالْحُجَّةِ الْقاطِعَةِ، يا ذَاالْكَرامَةِ***اى داراى نيروى كامل اى صاحب برهان و دليل قاطع و برنده اى صاحب بزرگوارى

الظّاهِرَةِ، يا ذَاالْعِزَّةِ الدّآئِمَةِ، ياذَاالْقُوَّةِ الْمَتينَةِ، يا ذَا الْعَظَمَةِ***هويدا اى صاحب عزت جاويدان اى صاحب نيروى محكم اى داراى عظمت

الْمَنيعَةِ (24) يا بَديعَ السَّمواتِ، يا جاعِلَ الظُّلُماتِ، يا راحِمَ***ارجمند (24) اى پديد آرنده آسمانها اى قرار دهنده تاريكيها اى ترحم كننده

الْعَبَراتِ، يا مُقيلَ الْعَثَراتِ، يا ساتِرَ الْعَوْراتِ، يا مُحْيِىَ***به اشكهاى ديده ها اى درگذرنده لغزشها اى پرده پوش بر عيبها اى زنده كننده

الاَْمْواتِ، يا مُنْزِلَ الاْياتِ، يا مُضَعِّفَ الْحَسَناتِ، يا ماحِىَ***مردگان اى فرو فرستنده آيات اى دو چندان كن حسنات اى محو كننده بديها

السَّيِّئاتِ، يا شَديدَالنَّقِماتِ (25) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ***اى سخت گيرنده انتقامها (25) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت

يا مُصَوِّرُ يا مُقَدِّرُ، يا مُدَبِّرُ يا مُطَهِّرُ، يا مُنَوِّرُ يا مُيَسِّرُ،***اى صورت آفرين اى اندازه گير اى تدبير كننده اى پاك كننده اى روشنى بخش اى آسان كننده

يا مُبَشِّرُ يا مُنْذِرُ، يا مُقَدِّمُ يا مُؤَخِّرُ، (26) يا رَبَّ الْبَيْتِ***اى مژده ده اى بيم ده اى پيش انداز اى پس انداز (26) اى پروردگار خانه

الْحَرامِ، يا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرامِ، يا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ، يا رَبَّ***محترم (كعبه) اى پروردگار ماه حرام اى پروردگار شهر محترم (مكه) اى پروردگار

الرُّكْنِ وَالْمَقامِ، يا رَبَّ الْمَشْعَرِالْحَرامِ، يا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ،***ركن و مقام اى پروردگار مشعرالحرام اى پروردگار مسجد الحرام

يا رَبَّ الْحِلِّ وَالْحَرامِ، يا رَبَّ النُّورِ وَالظَّلامِ، يا رَبَّ التَّحِيَّةِ***اى پروردگار قسمت حل و حرم (در سرزمين حجاز) اى پروردگار روشنى و تاريكى اى پروردگار تحيت

وَالسَّلامِ، يا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِى الاَْنامِ (27) يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ،***و درود اى پروردگار نيرو در خلق (27) اى داورترين داوران

يا اَعْدَلَ الْعادِلينَ، يا اَصْدَقَ الصّادِقينَ، يا اَطْهَرَ الطّاهِرينَ،***اى دادرس ترين دادگران اى راستگوترين راستگويان اى پاكيزه ترين پاكان

يا اَحْسَنَ الْخالِقينَ، يااَسْرَعَ الْحاسِبينَ، يا اَسْمَعَ السّامِعينَ،***اى بهترين آفرينندگان اى سريعترين حساب رسان اى شنواترين شنوايان

يا اَبْصَرَالنّاظِرينَ، يااَشْفَعَ الشّافِعينَ، يا اَكْرَمَ الاَْكْرَمينَ (28)***اى بيناترين بينندگان اى بهترين شفيعان اى بزرگوارترين كريمان (28)

يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ، يا سَنَدَمَنْ لا سَنَدَلَهُ، يا ذُخْرَ مَنْ***اى پشتيبان كسى كه پشتيبان ندارد اى پشتوانه آن كس كه پشتوانه ندارد اى ذخيره آن كس كه

لا ذُخْرَ لَهُ، يا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، يا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ،***ذخيره ندارد اى پناه آن كس كه پناهى ندارد اى فريادرس آنكس كه فريادرس ندارد

يا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ، يا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ، يا مُعينَ مَنْ***اى افتخار آن كس كه مايه افتخارى ندارد اى عزت آنكس كه عزتى ندارد اى كمك آنكس كه

لامُعينَ لَهُ،يااَنيسَ مَنْ لااَنيسَ لَهُ، يا اَمانَ مَنْ لا اَمانَ لَهُ (29)***كمكى ندارد اى همدم آنكس كه همدمى ندارد اى امان بخش آنكس كه امانى ندارد (29)

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ ياعاصِمُ يا قائِمُ، يا دآئِمُ يا راحِمُ،***خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى نگهدار اى پابرجا اى جاويدان اى رحم كننده

يا سالِمُ يا حاكِمُ، يا عالِمُ يا قاسِمُ، ياقابِضُ ياباسِطُ (30)***اى سلامت بخش اى حاكم اى دانا اى تقسيم كننده اى تنگ گير اى گشايش بخش (30)

يا عاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ، يا راحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ، يا غافِرَ مَنِ***اى نگهدار كسى كه نگهداريش خواهد اى رحم كننده كسى كه ترحمش خواهد اى آمرزنده كسى كه از او

اسْتَغْفَرَهُ، يا ناصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ، يا حافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ،***آمرزش خواهد اى ياور كسى كه از او يارى طلبد اى نگهدار كسى كه از او نگهدارى خواهد

يا مُكْرِمَ مَنِ اسْتَكْرَمَهُ، يا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ، يا صَريخَ مَنِ***اى اكرام كننده كسى كه از او بزرگوارى خواهد اى راهنماى كسى كه از او ره جويد اى دادرس كسى كه

اسْتَصْرَخَهُ، يا مُعينَ مَنِ اسْتَعانَهُ، يا مُغيثَ مَنِ اسْتَغاثَهُ (31)***از او دادرسى خواهد اى كمك كار كسى كه كمكش خواهد اى فرياد رس كسى كه به فريادرسيش خواند (31)

يا عَزيزاً لا يُضامُ، يا لَطيفاً لا يُرامُ، يا قَيُّوماً لا يَنامُ، يا دائِماً***اى عزيزى كه ذلت نپذيرد اى لطيفى كه دست انداز كسى واقع نگردد اى پاينده كه خواب ندارد اى جاويدانى

لا يَفُوتُ، يا حَيّاً لا يَمُوتُ، يا مَلِكاً لا يَزُولُ، يا باقِياًلايَفْنى،***كه از دست نرود اى زنده اى كه نميرد اى پادشاهى كه سلطنتش زوال ندارد اى ماندگارى كه نيستى ندارد

يا عالِماً لا يَجْهَلُ، يا صَمَداً لا يُطْعَمُ، يا قَوِيّاً لا يَضْعُفُ (32)***اى دانايى كه نادانى ندارد اى بى نيازى كه خوراك نخواهد اى نيرومندى كه سستى نپذيرد (32)

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَحَدُ يا واحِدُ، يا شاهِدُ يا ماجِدُ،***خدايا از تو خواهم به حق نامت اى يكتا اى يگانه اى گواه اى بزرگوار

يا حامِدُ يا راشِدُ، ياباعِثُ يا وارِثُ، يا ضآرُّ يا نافِعُ (33)***اى ستوده اى رهنما اى برانگيزنده اى ارث برنده اى زيان بخش اى سودرسان (33)

يا اَعْظَمَ مِنْ كُلِّ عَظيم، يا اَكْرَمَ مِنْ كُلِّ كَريم، يا اَرْحَمَ مِنْ كُلِّ***اى بزرگتر از هر بزرگى اى بزرگوارتر از هر بزرگوارى اى مهربانتر از هر

رَحيم، يا اَعْلَمَ مِنْ كُلِّ عَليم، يا اَحْكَمَ مِنْ كُلِّ حَكيم، يا اَقْدَمَ***مهربانى اى داناتر از هر دانا اى فرزانه تر از هر فرزانه اى جلوتر

مِنْ كُلِّ قَديم، يا اَكْبَرَ مِنْ كُلِّ كَبير، يا اَلْطَفَ مِنْ كُلِّ لَطيف،***از هر قديمى اى بزرگتر از هر بزرگ اى با لطف تر از هر لطف دارى

يا اَجَلَّ مِن كُلِّ جَليل، يا اَعَزَّ مِنْ كُلِّ عَزيز (34) يا كَريمَ***اى والاتر از هر والايى اى عزيزتر از هر عزيزى (34) اى بزرگوار

الصَّفْحِ، يا عَظيمَ الْمَنِّ، ياكَثيرَ الْخَيْرِ، يا قَديمَ الْفَضْلِ، يا دآئِمَ***چشم پوش اى بزرگ نعمت بخش اى پر خير اى ديرينه بخشش اى جاويد

اللُّطْفِ، يا لَطيفَ الصُّنْعِ، يامُنَفِّسَ الْكَرْبِ، يا كاشِفَ الضُّرِّ،***لطف اى دقيق صنعت اى زداينده اندوه اى برطرف كننده گرفتارى

يا مالِكَ الْمُلْكِ، يا قاضِىَ الْحَقِّ (35) يامَنْ هُوَ فى عَهْدِهِ وَفِىٌّ،***اى فرمانرواى عالم هستى اى حاكم بر حق (35) اى كه در پيمانش وفادار

يا مَنْ هُوَ فى وَفآئِهِ قَوِىٌّ، يا مَنْ هُوَ فى قُوَّتِهِ عَلِىٌّ، يا مَنْ هُوَ فى***و اى كه در وفا كردن به پيمانش نيرومند است اى كه در نيرومنديش بلند مرتبه است اى كه در

عُلُوِّهِ قَريبٌ، يا مَنْ هُوَ فى قُرْبِهِ لَطيفٌ، يا مَنْ هُوَ فى لُطْفِهِ***عين بلند مرتبه اى نزديك است اى كه در عين نزديكى دقيق است اى كه در عين دقت

شَريفٌ، يا مَنْ هُوَ فى شَرَفِهِ عَزيزٌ، يا مَنْ هُوَ فى عِزِّهِ عَظيمٌ،***بزرگوار است اى كه در عين بزرگوارى با عزت است اى كه در عين عزت با عظمت است

يا مَنْ هُوَ فى عَظَمَتِهِ مَجيدٌ، يا مَنْ هُوَ فى مَجْدِهِ حَميدٌ (36)***اى كه در عين عظمتش برجسته است اى كه در عين برجستگى ستوده است (36)

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا كافى يا شافى، يا وافى يا مُعافى،***خدايا از تو خواهم به حق نامت اى كفايت كننده اى شفا دهنده اى وفادار اى تندرستى بخش

يا هادى يا داعى، يا قاضى يا راضى، ياعالى يا باقى (37)***اى رهنما اى خواننده اى داور اى راضى اى والا مرتبه اى باقى (37)

يا مَنْ كُلُّ شَىْء خاضِعٌ لَهُ، يا مَنْ كُلُّ شَىْء خاشِعٌ لَهُ، يا مَنْ***اى كه هر چيز در برابرش سر تعظيم فرود آورد اى كه هر چيز در برابرش رام گشته اى كه

كُلُّ شَىْء كآئِنٌ لَهُ، يا مَنْ كُلُّ شَىْء مَوْجُودٌ بِهِ، يا مَنْ كُلُّ شَىْء***هر چه در عالم موجود است از آن اوست اى كه هر چه هست بوجود او موجود است اى كه هر چيزى

مُنيبٌ اِلَيْهِ، يا مَنْ كُلُّ شَىْء خآئِفٌ مِنْهُ، يا مَنْ كُلُّ شَىْء قآئِمٌ***بسوى او بازگردد اى كه هر چيزى از او انديشه دارد اى كه هر چيزى به او

بِهِ، يا مَنْ كُلُّ شَىْء صآئِرٌ اِلَيْهِ، يا مَنْ كُلُّ شَىْء يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ،***پايدار است اى كه هر چيزى بسوى او برگردد اى كه هر چيز به ستايش او تسبيح گويد

يا مَنْ كُلُّ شَىْء هالِكٌ اِلاّ وَجْهَهُ (38) يا مَنْ لا مَفَرَّاِلاّ اِلَيْهِ،***اى كه هر چيز نابود شود جز ذات او (38) اى كه گريزگاهى نيست جز بسوى او

يا مَنْ لا مَفْزَعَ اِلاّ اِلَيْهِ، يا مَنْ لا مَقْصَدَ اِلاّ اِلَيْهِ،***اى كه پناهگاهى نيست جز بسوى او اى كه مقصدى نيست جز درگاهش

يا مَنْ لا مَنْجا مِنْهُ اِلاّ اِلَيْهِ، يا مَنْ لا يُرْغَبُ اِلاّ اِلَيْهِ، يا مَنْ***اى كه راه نجاتى از (عذاب و قهر) او نيست جز خود او اى كه رغبت و اشتياقى نباشد جز به درگاه او اى كه

لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِهِ، يا مَنْ لايُسْتَعانُ اِلاّ بِهِ، يا مَنْ***جنبش و نيرويى نيست مگر بوسيله او اى كه كمك نجويد جز به او اى كه توكل نشود جز بر او اى كه

لا يُتَوَكَّلُ اِلاّ عَلَيْهِ، يا مَنْ لا يُرْجى اِلاّ هُوَ، يا مَنْ لا يُعْبَدُ اِلاّ***اميدوار نتوان بود جز به او اى كه پرستش نشود جز

هُوَ (39) يا خَيْرَ الْمَرْهُوبينَ، يا خَيْرَ الْمَرْغُوبينَ، ياخَيْرَ***او (39) اى بهترين كسى كه خلق از او ترسند اى بهترين مايه شوق و آرزو اى بهترين

الْمَطْلُوبينَ، ياخَيْرَ الْمَسْئُولينَ، يا خَيْرَ الْمَقْصُودينَ، يا خَيْرَ***جويا شدگان اى بهترين خواسته شدگان اى بهترين مقصود خلق اى بهترين

الْمَذْكُورينَ، يا خَيْرَالْمَشْكُورينَ، يا خَيْرَالَْمحْبُوبينَ، يا خَيْرَ***ياد شدگان اى بهترين سپاس شدگان اى بهترين دوستان اى بهترين

الْمَدْعُوّينَ، يا خَيْرَ الْمُسْتَأْنِسينَ (40) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ***خوانده شدگان اى بهترين همدمان (40) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت

يا غافِرُ يا ساتِرُ، يا قادِرُ يا قاهِرُ، يا فاطِرُ يا كاسِرُ، يا جابِرُ***اى آمرزنده اى پرده پوش اى توانا اى قاهر اى آفريننده اى شكننده اى بهم پيوند دهنده

يا ذاكِرُ، ياناظِرُ يا ناصِرُ (41) يا مَنْ خَلَقَ فَسَوّى، يا مَنْ***اى يادآورنده اى بيننده اى يارى دهنده (41) اى كه آفريد و بياراست اى كه

قَدَّرَ فَهَدى، يا مَنْ يَكْشِفُ الْبَلْوى، يا مَنْ يَسْمَعُ النَّجْوى،***اندازه گرفت و راهنمايى كرد اى كه برطرف كند گرفتارى را اى كه بشنود سخن درگوشى را

يا مَنْ يُنْقِذُ الْغَرْقى، يا مَنْ يُنْجِى الْهَلْكى، يا مَنْ يَشْفِى الْمَرْضى،***اى كه نجات دهد غريق را اى كه برهاند هلاك شده را اى كه شفا دهد بيمار را

يا مَنْ اَضْحَكَ وَاَبْكى، يا مَنْ اَماتَوَاَحْيى، يا مَنْ خَلَقَ***اى كه بخنداند و بگرياند اى كه بميراند و زنده كند اى كه آفريد

الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالاُْنْثى (42) يا مَنْ فىِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ سَبيلُهُ،***دو جفت نر و ماده (42) اى كه هم در خشكى و هم در دريا راه رسيدن به او هست

يا مَنْ فِى الاْفاقِ اياتُهُ، يا مَنْ فِى الاْياتِ بُرْهانُهُ، يا مَنْ فِى***اى كه در سراسر گيتى نشانه هاى او هست اى كه در اين نشانه ها برهان او موجود است اى كه در

الْمَماتِ قُدْرَتُهُ، يا مَنْ فِى الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ، يا مَنْ فِى الْقِيمَةِ مُلْكُهُ،***مردن نشانه قدرت او است اى كه در گورها پند او است اى كه در روز قيامت نيز سلطنت او است

يا مَنْ فِى الْحِسابِ هَيْبَتُهُ، يا مَنْ فِى الْميزانِ قَضآئُهُ، يا مَنْ فِى***اى كه در حساب آن روز هيبت دارد اى كه در پاى ميزان حكم و داورى او است اى كه در

الْجَنَّةِ ثَوابُهُ، يا مَنْ فِى النّارِ عِقابُهُ (43) يا مَنْ اِلَيْهِ يَهْرَبُ***بهشت پاداش نيك او است اى كه در دوزخ شكنجه او است (43) اى كه به سويش گريزند

الْخآئِفُونَ، يا مَنْ اِلَيْهِ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ، يا مَنْ اِلَيْهِ يَقْصِدُ***ترسناكان اى كه به او پناه برند گنهكاران اى كه او را مقصود قرار دهند

الْمُنيبُونَ، يا مَنْ اِلَيْهِ يَرْغَبُ الزّاهِدُونَ، يا مَنْ اِلَيْهِ يَلْجَأُ***بازآيندگان اى كه بسوى او روند پارسايان اى كه بدو پناه برند

الْمُتَحَيِّرُونَ، يا مَنْ بِهِ يَسْتَأْنِسُ الْمُريدُونَ، يا مَنْ بِه يَفْتَخِرُ***سرگردانان اى كه به او همدم شوند خواستاران اى كه به دوستيش افتخار كنند

الُْمحِبُّونَ، يا مَنْ فى عَفْوِهِ يَطْمَعُ الْخآطِئُونَ، يا مَنْ اِلَيْهِ يَسْكُنُ***دوستان اى كه در گذشت او طمع دارند خطاكاران اى كه به ذكر او آرامش پذيرد دل

الْمُوقِنُونَ، يا مَنْ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ(44)اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ***يقين داران اى كه بر او توكل كنند توكل كنندگان (44) خدايا از تو مى خواهم

بِاسْمِكَ يا حَبيبُ يا طَبيبُ، ياقَريبُ يا رَقيبُ، ياحَسيبُ***به حق نامت اى محبوب دلها اى طبيب دردها اى نزديك اى مراقب كار بندگان اى حساب نگهدار

يا مَُهيبُ، يا مُثيبُ يا مُجيبُ، يا خَبيرُ يا بَصيرُ (45)يا اَقَرَبَ***اى با هيبت اى پاداش نيك دهنده اى اجابت كننده اى آگاه اى بينا (45) اى نزديكتر

مِنْ كُلِّ قَريب، يا اَحَبَّ مِنْ كُلِّ حَبيب، يا اَبْصَرَ مِنْ كُلِّ بَصير،***از هر نزديك اى محبوبتر از هر محبوب اى بيناتر از هر بينا

يا اَخْبَرَ مِنْ كُلِّ خَبير، يا اَشْرَفَ مِنْ كُلِّ شَريف، يا اَرْفَعَ مِنْ***اى آگاه تر از هر آگاه اى شريفتر از هر شريف اى برتر از

كُلِّ رَفيع، يا اَقْوى مِنْ كُلِّ قَوِىٍّ، يا اَغْنى مِنْ كُلِّ غَنِىّ،***هر بلند مرتبه اى نيرومندتر از هر نيرومند اى توانگرتر از هر توانگر

يا اَجْوَدَ مِنْ كُلِّ جَواد، يا اَرْاَفَ مِنْ كُلِّ رَؤُف (46) يا غالِباً***اى بخشنده تر از هر بخشنده اى مهربانتر از هر مهربان (46) اى پيروزى كه

غَيْرَ مَغْلُوب، يا صانِعاً غَيْرَ مَصْنُوع، يا خالِقاً غَيْرَ مَخْلُوق،***هرگز مغلوب نگردد اى سازنده اى كه مصنوع كسى نيست اى آفريننده اى كه كسى او را نيافريده

يا مالِكاً غَيْرَ مَمْلُوك، ياقاهِراً غَيْرَ مَقْهُور، يا رافِعاً غَيْرَ***اى مالكى كه مملوك كسى نيست اى چيره شكست ناپذير اى بلند مرتبه كه بلندى را كسى

مَرْفُوع، يا حافِظاً غَيْرَ مَحْفُوظ، يا ناصِراً غَيْرَمَنْصُور،***به او نداده اى نگهدارنده اى كه نگهدارى ندارد اى ياورى كه كسش يارى نكند

يا شاهِداً غَيْرَ غآئِب، يا قَريباً غَيْرَ بَعيد (47)يا نُورَ النُّورِ،***اى حاضرى كه پنهانى ندارد اى نزديكى كه دور نشود (47) اى روشنى نور

يا مُنَوِّرَ النُّورِ، يا خالِقَ النُّورِ، يا مُدَبِّرَ النُّورِ، يا مُقَدِّرَ النُّورِ،***اى روشنى ده نور اى خالق نور و روشنى اى تدبير كننده نور اى اندازه گير نور

يا نُورَ كُلِّ نُور، يا نُوراً قَبْلَ كُلِّ نُور، يا نُوراً بَعْدَ كُلِّ نُور،***اى روشنى هر نور اى روشنى پيش از هر نور و اى روشنى پس از هر نور

يا نُوراً فَوْقَ كُلِّ نُور، يا نُوراً لَيْسَ كَمِثْلِهِ نُورٌ (48) يا مَنْ***اى روشنى بالاى هر نور اى نورى كه مانندش نورى نيست (48) اى كه

عَطآئـُهُ شَريفٌ، يامَنْ فِعْلُهُ لَطيفٌ، يا مَنْ لُطْفُهُ مُقيمٌ، يا مَنْ***عطا و بخشش شريف و ارجمند است اى كه كارش دقيق است اى كه لطفش پايدار است اى كه

اِحْسانُهُ قَديمٌ، يا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ، يا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ، يا مَنْ***احسانش ديرينه است اى كه گفتارش حق است اى كه وعده اش راست است اى كه

عَفْوُهُ فَضْلٌ، يامَنْ عَذابُهُ عَدْلٌ، يا مَنْ ذِكْرُهُ حُلْوٌ، يا مَنْ***گذشتش فضل است اى كه كيفرش از روى عدل است كه ذكرش شيرين است اى كه

فَضْلُهُ عَميمٌ (49) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُسَهِّلُ***فضلش عمومى است (49) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى هموار كننده راهها

يا مُفَصِّلُ، يا مُبَدِّلُ يا مُذَلِّلُ، يا مُنَزِّلُ يا مُنَوِّلُ، يا مُفْضِلُ***اى جدا كننده اى تبديل كننده اى خوار كننده اى فرود آرنده اى جايزه ده اى فزون بخش

يامُجْزِلُ، يامُمْهِلُ يا مُجْمِلُ (50) يا مَنْ يَرى وَلا يُرى،يامَنْ***اى بزرگ عطا بخش اى مهلت ده اى نيكوبخش (50) اى كه ببيند ولى ديده نشود اى كه

يَخْلُقُ وَلايُخْلَقُ، يا مَنْ يَهْدى وَلا يُهْدى، يا مَنْ يُحْيى***بيافريند ولى كسى او را نيافريده اى كه راهنمايى كند ولى راهنمايى نشود اى كه زنده كنى

وَلا يُحْيى، يا مَنْ يَسْئَلُ وَلايُسْئَلُ، يا مَنْ يُطْعِمُ وَلايُطْعَمُ،***ولى زنده نشده اى كه بازخواست كند ولى كسى از او بازخواست نكند

يا مَنْ يُجيرُ وَلا يُجارُ عَلَيْهِ، يا مَنْ يَقْضى وَلايُقْضى عَلَيْهِ،***اى كه بخوراند ولى خورانده نشود اى كه پناه دهد ولى كسى او را پناه ندهد اى كه قضاوت كنى ولى قضاوت بر تو نشود

يامَنْ يَحْكُمُ وَلايُحْكَمُ عَلَيْهِ، يامَنْ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ***اى كه حكم كنى ولى كسى بر تو حكم نكند اى كه نزايد و نه زائيده شده و نيست

لَهُ كُفُواًاَحَدٌ (51) يا نِعْمَ الْحَسيبُ، يا نِعْمَ الطَّبيبُ، يا نِعْمَ***برايش همتايى هيچكس (51) اى نيكو حسابكش اى نيكو طبيب اى نيكو

الرَّقيبُ، يانِعْمَ الْقَريبُ، يانِعْمَ الُْمجيبُ، يانِعْمَ الْحَبيبُ، يانِعْمَ***نگهبان اى نيكونزديك اى نيكو پاسخ ده اى نيكو دوست اى نيكو

الْكَفيلُ، يا نِعْمَ الَوْكيلُ، يا نِعْمَ الْمَوْلى، يانِعْمَ النَّصيرُ،(52)***عهده دار اى نيكو وكيل اى نيكو سرور اى نيكو ياور (52)

ياسُرُورَالْعارِفينَ، يامُنَى الُْمحِبّينَ،يااَنيسَ الْمُريدينَ،ياحَبيبَ***اى مايه دلشادى عارفان اى آرزوى محبان اى همدم خواستاران اى دوستدار

التَّوّابينَ، يا رازِقَ الْمُقِلّينَ، يا رَجآءَ الْمُذْنِبينَ، يا قُرَّةَ عَيْنِ***توبه كنندگان اى روزى ده ناداران اى اميد گنهكاران اى نورچشم

الْعابِدينَ، يامُنَفِّسَ عَنِ الْمَكْرُوبينَ، يامُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومينَ،***پرستش كنندگان اى برطرف كننده اندوه اندوهناكان اى غمزداى غمزدگان

يا اِلـهَ الاَْوَّلينَ وَالاْخِرينَ (53) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ***اى معبود پيشنيان و پسينيان (53) خدايا من از تو مى خواهم به حق نامت اى پروردگار ما

يا رَبَّنا يا اِلهَنا، يا سَيِّدَنا يا مَوْلينا، يا ناصِرَنا يا حافِظَنا،***اى معبود ما اى آقاى ما اى سرور ما اى ياور ما اى نگهدار ما

يا دَليلَنا يا مُعينَنا، يا حَبيبَنا يا طَبيبَنا (54) يا رَبَّ النَّبيّينَ***اى راهنماى ما اى كمك كار ما اى محبوب ما اى طبيب ما (54) اى پروردگار پيمبران

وَالاَْبْرارِ، يا رَبَّ الصِّدّيقينَ وَالاَْخْيارِ، يا رَبَّ الْجَنَّةِ وَالنّارِ،***و نيكوكاران اى پروردگار راستگويان و برگزيدگان اى پروردگار بهشت و دوزخ

يا رَبَّ الصِّغارِ وَالْكِبارِ، يا رَبَّ الْحُبُوبِ وَالِّثمارِ، يا رَبَّ***اى پروردگار كوچك و بزرگ اى پروردگار حبوبات و ميوه جات اى پروردگار

الاَْنْهارِ وَالاَْشْجارِ، يا رَبَّ الصَّحارى وَالْقِفارِ، يارَبَّ***نهرها و درختان اى پروردگار دشت و هامون اى پروردگار

الْبَرارى وَالْبِحارِ، يا رَبَّ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ، يا رَبَّ الاَْعْلانِ***صحراها و درياها اى پروردگار شب و روز اى پروردگار پيدا

وَالاَْسْرارِ(55) يامَنْ نَفَذَ فى كُلِّ شَىْء اَمْرُهُ، يامَنْ لَحِقَ بِكُلِّ***و نهان (55) اى كه در هر چيز دستورش نفوذ كرده اى كه علمش به هر

شَىْء عِلْمُهُ، يامَنْ بَلَغَتْ اِلى كُلِّ شَىْء قُدْرَتُهُ،يامَنْ لاتُحْصِى***چيزى تعلق يافته اى كه قدرت و توانائيش به هر چيزى رسيده اى كه بندگان شماره

الْعِبادُ نِعَمَهُ، يا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُكْرَهُ، يا مَنْ لا تُدْرِكُ***نعمتهايش را نتوانند اى كه خلائق از عهده شكرش برنيايند اى كه عقول درك

الاَْفْهامُ جَلالَهُ، يا مَنْ لا تَنالُ الاَْوْهامُ كُنْهَهُ، يا مَنِ الْعَظَمَةُ***عظمت و جلالش نتوانند اى كه اوهام و خيالات به كنه ذاتش نرسند اى كه عظمت

وَالْكِبْرِيآءُ رِدآئُهُ، يا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبادُ قَضآئَهُ، يا مَنْ لا مُلْكَ***و بزرگى لباس او است اى كه بندگان از حكم او سرپيچى نتوانند اى كه سلطنتى

اِلاّ مُلْكُهُ، يا مَنْ لاعَطـآءَ اِلاّ عَطـآئُهُ (56) يا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ***جز سلطنت او نيست اى كه بخششى جز بخشش او نيست (56) اى كه از آن اوست عاليترين مثالها

الاَْعْلى، يا مَنْ لَهُ الصِّفاتُ الْعُلْيا، يا مَنْ لَهُ الاْخِرَةُ وَالاُْولى،***(كه حجج الهيه باشند) اى كه خاص اوست برترين اوصاف اى كه از آن اوست دنيا و آخرت

يا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَاْوى، يا مَنْ لَهُ الاْياتُ الْكُبْرى، يا مَنْ لَهُ***اى كه از آن او است بهشت آن جايگاه آسايش اى كه براى اوست نشانه هاى بس بزرگ اى كه براى او است

الاَْسْمآءُ الْحُسْنى، يا مَنْ لَهُ الْحُكْمُ وَالْقَضآءُ، يا مَنْ لَهُ الْهَوآءُ***نامهاى نيكو اى كه براى او است فرمان و داورى اى كه از آن او است هوا

وَالْفَضآءُ، يا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَالثَّرى، يا مَنْ لَهُ السَّمواتُ***و فضا اى كه از آن او است عرش و فرش اى كه از آن او است آسمانهاى

الْعُلى (57) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا عَفُوُّ يا غَفُورُ،***بلند (57) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى درگذرنده اى آمرزنده

يا صَبُورُ يا شَكُورُ، يا رَؤُفُ يا عَطُوفُ، يا مَسْئُولُ يا وَدُودُ،***اى شكيبا اى سپاس پذير بندگان اى مهربان اى توجه كننده اى مورد توجه و درخواست بندگان اى مهرورز

ياسُبُّوحُ ياقُدُّوسُ(58) يا مَنْ فِى السَّمآءِ عَظَمَتُهُ، يا مَنْ فِى***اى منزه اى پاكيزه (58) اى كه در آسمان آثار عظمتش هويدا است اى كه در زمين نشانه هايش

الاَْرْضِ اياتُهُ، يا مَنْ فى كُلِّ شَىْء دَلائِلُهُ، يا مَنْ فِى الْبِحارِ***آشكار است اى كه در هر چيز برهانهاى او موجود اى كه در دريا آثار

عَجائِبُهُ، يامَنْ فِى الْجِبالِ خَزآئِنُهُ، يامَنْ يَبْدَءُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ،***شگفت انگيز دارد اى كه در كوهها است گنجينه هايش اى كه خلق را پديد آورد سپس بازگرداند

يامَنْ اِلَيْهِ يَرْجِـعُ الاَْمْرُ كُلُّهُ، يامَنْ اَظْهَرَ فى كُلِّ شَىْء لُطْفَهُ،***اى كه به سويش همه امورات بازگردد اى كه در هر چيز لطف و مهرش را آشكار ساخته

يامَنْ اَحْسَنَ كُلَّشَىْء خَلْقَهُ، يامَنْ تَصَرَّفَ فِى الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ***اى كه خلقت هر چيز را نيكو ساخته اى كه تصرف كرده در همه خلايق قدرت او

(59) يا حَبيبَ مَنْ لا حَبيبَ لَهُ، يا طَبيبَ مَنْ لا طَبيبَ لَهُ،***(59) اى دوست آنكس كه دوستى ندارد اى طبيب آن كس كه طبيبى ندارد

يا مُجيبَ مَنْ لا مُجيبَ لَهُ، يا شَفيقَ مَنْ لا شَفيقَ لَهُ، يا رَفيقَ***اى پاسخ ده آن كس كه پاسخ ده ندارد اى يار دلسوز آن كس كه دلسوزى ندارد اى رفيق

مَنْ لا رَفيقَ لَهُ، يا مُغيثَ مَن لا مُغيثَ لَهُ، يا دَليلَ مَنْ***آن كس كه رفيق ندارد اى فريادرس آن كس كه فريادرسى ندارد اى راهنماى آنكه

لا دَليلَ لَهُ، يا اَنيسَ مَنْ لا اَنيسَ لَهُ، يا راحِمَ مَنْ لا راحِمَ***راهنمايى ندارد اى مونس آنكس كه مونسى ندارد اى ترحم كننده آن كس كه ترحم كننده اى

لَهُ، يا صاحِبَ مَنْ لا صاحِبَ لَهُ (60) يا كافِىَ مَنِ اسْتَكْفاهُ،***ندارد اى همدم آن كس كه همدمى ندارد (60) اى كفايت كننده آن كس كه از او كفايت خواهد

يا هادِىَ مَنِ اسْتَهْداهُ، يا كالِئَ مَنِ اسْتَكْلاهُ، يا راعِىَ مَنِ***و اى رهنماى كسى كه از او راهنمايى خواهد اى نگهبان كسى كه از او نگهبانى خواهد اى مراعات كننده كسى كه از او

اسْتَرْعاهُ، يا شافِىَ مَنِ اسْتَشْفاهُ، ياقاضِىَ مَنِ اسْتَقْضاهُ،***رعايت خواهد اى بهبود دهنده كسى كه از او بهبودى خواهد اى داور كسى كه از او داورى جويد

يا مُغْنِىَ مَنِ اسْتَغْناهُ، يا مُوفِىَ مَنِ اسْتَوْفاهُ، يامُقَوِّىَ مَنِ***اى بى نياز كننده كسى كه از او بى نيازى خواهد اى وفا كننده كسى كه از او وفا خواهد اى نيرو ده آن كس كه از او

اسْتَقْواهُ، ياوَلِىَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ (61) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ***نيرو خواهد اى سرور كسى كه او را به سرورى خواهد (61) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت

يا خالِقُ يا رازِقُ، يا ناطِقُ يا صادِقُ، يا فالِقُ يا فارِقُ،***اى آفريننده اى روزى ده اى گويا اى راستگو اى شكافنده اى جدا كننده

يا فاتِقُ يا راتِقُ، يا سابِقُ يا سامِقُ (62) يا مَنْ يُقَلِّبُ اللَّيْلَ***اى باز كننده اى پيوست دهنده اى سبقت جوينده اى بلندمرتبه (62) اى كه جابجا كنى شب

وَالنَّهارَ، يا مَنْ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَالاَْنْوارَ، يا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ***و روز را اى كه مقرر ساختى تاريكيها و نور را اى كه آفريدى سايه

وَالْحَرُورَ، يا مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ، يا مَنْ قَدَّرَ الْخَيْرَ***و گرما را اى كه مسخر خود كردى مهر و ماه را اى كه مقدر كردى خير

وَالشَّرَّ، يامَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيوةَ، يامَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَالاَْمْرُ،***و شر را اى كه آفريدى مرگ و زندگى را اى كه آفريدن و فرمان از او است

يا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً، يا مَنْ لَيْسَ لَهُ شَريكٌ فِى***اى كه نگرفته است براى خود همسر و فرزندى اى كه شريكى در فرمانروايى

الْمُلْكِ، يامَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ (63) يامَنْ يَعْلَمُ مُرادَ***ندارد اى كه نيست برايش سرپرستى از خوارى (63) اى كه مى داند خواسته دل هر

الْمُريدينَ، يا مَنْ يَعْلَمُ ضَميرَ الصّامِتينَ، يا مَنْ يَسْمَعُ اَنينَ***خواهنده را اى كه آگاه است از نهاد خاموشان اى كه مى شنود ناله

الْواهِنينَ، يا مَنْ يَرى بُكآءَ الْخآئِفينَ، يا مَنْ يَمْلِكُ حَوائِجَ***خسته دلان اى كه مى بيند گريه ترسناكان، اى كه دارد خواسته هاى

السّآئِلينَ، يا مَنْ يَقْبَلُ عُذْرَ التّآئِبينَ، يا مَنْ لا يُصْلِحُ عَمَلَ***خواستاران را اى كه بپذيرد عذر توبه كنندگان اى كه اصلاح نكند كار

الْمُفْسِدينَ، يامَنْ لا يُضيعُ اَجْرَ الُْمحْسِنينَ، يامَنْ لا يَبْعَُدُ عَنْ***مفسدان را اى كه از بين نبرد پاداش نيكوكاران اى كه دور نباشد از

قُلُوبِ الْعارِفينَ، يا اَجْوَدَ الاَْجْودينَ (64) يا دآئِمَ الْبَقآءِ،***دل عارفان اى بخشنده ترين بخشندگان (64) اى هميشه باقى

يا سامِعَ الدُّعآءِ، يا واسِعَ الْعَطآءِ، يا غافِرَ الْخَطآءِ، يا بَديعَ***اى شنواى دعا اى وسيع بخشش اى آمرزنده خطا و لغزش اى پديد آرنده

السَّمآءِ، ياحَسَنَ الْبَلاءِ، ياجَميلَ الثَّنآءِ، ياقَديمَ السَّنآءِ، ياكَثيرَ***آسمان اى نيك آزمايش اى زيبا ستايش اى ديرينه والا اى زياد

الْوَفآءِ، يا شَريفَ الْجَزآءِ (65) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ***وفادار اى ارجمند پاداش (65) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت

يا سَتّارُ يا غَفّارُ، يا قَهّارُ يا جَبّارُ، يا صَبّارُ يا بآرُّ، يا مُخْتارُ***اى پوشاننده اى آمرزنده اى با قهر و سطوت اى باجبروت و عظمت اى صبر پيشه اى نيك بخش اى مختار در كارها

يافَتّاحُ، يانَفّاحُ يا مُرْتاحُ (66) يا مَنْ خَلَقَنى وَسَوّانى، يا مَنْ***اى كارگشا اى پرجود و عطا اى فرح بخش (66) اى كه مرا آفريدى و آراستى اى كه

رَزَقَنى وَرَبّانى، يامَنْ اَطْعَمَنىوَسَقانى،يامَنْ قَرَّبَنىوَاَدْنانى،***روزيم دادى و پروريدى اى كه مرا خوراندى و نوشاندى اى كه پيش خود برده و نزديكم كردى

يا مَنْ عَصَمَنى وَكَفانى، يا مَنْ حَفَظَنى وَكَلانى، يا مَنْ اَعَزَّنى***اى كه مرا نگهداشته و كفايت كردى اى كه محافظت و نگهداريم كردى اى كه به من عزت بخشيد

وَاَغْنانى، يا مَنْ وَفَّقَنى وَهَدانى، يا مَنْ انَسَنى وَآوانى، يا مَنْ***و توانگرم ساخت اى كه به من توفيق داده و راهنمايى كرد اى كه با من انس گرفته و جايم داد اى كه

اَماتَنى وَاَحْيانى (67) يا مَنْ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ، يا مَنْ يَقْبَلُ***مرا بميراند و زنده كند (67) اى كه حق را بوسيله كلماتش پابرجا كرد اى كه توبه را از

التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ، يا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ، يا مَنْ لا تَنْفَعُ***بندگانش بپذيرد اى كه ميان انسان و دلش حائل گردد اى كه سود ندهد

الشَّفاعَةُ اِلاّ بِاِذْنِهِ، يا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبيلِهِ، يا مَنْ***شفاعت و ميانجيگرى جز به اذن او اى كه او داناتر است به كسى كه از راهش گمراه گردد اى كه

لا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ، يا مَنْ لا رآدَّ لِقَضآئِهِ، يا مَنِ انْقادَ كُلُّ شَىْء***كاونده و پى جويى براى حكمش نيست اى كه بازگردانى براى قضايش نيست اى كه هر چيز در برابر امرش

لاَِمْرِهِ، يا مَنِ السَّمواتُ مَطْوِيّاتٌ بِيَمينِهِ، يا مَنْ يُرْسِلُ***مطيع و منقاد گشته اى كه آسمانها بدست قدرتش بهم پيچيده اى كه فرستد

الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَىْ رَحْمَتِهِ (68) يا مَنْ جَعَلَ الاَْرْضَ***بادها را نويدى در پيشاپيش رحمتش (68) اى كه زمين را گهواره

مِهاداً، يا مَنْ جَعَلَ الْجِبالَ اَوْتاداً، يا مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ***قرار داده اى كه كوهها را ميخهاى (زمين) قرار داد اى كه خورشيد را چراغى

سِراجاً، يا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُوراً يا مَنْ جَعَلَ اللَّيْلَ لِباساً،***تابناك كرد اى كه ماه را نوربخش قرار داد اى كه شب را پوشش نهاد

يا مَنْ جَعَلَ النَّهارَ مَعاشاً، يا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُباتاً، يا مَنْ***اى كه روز را براى تحصيل معاش مقرر ساختى اى كه خواب را مايه آرامش قرار داد اى كه

جَعَلَ السَّمآءَ بِنآءً، يا مَنْ جَعَلَ الاَْشْيآءَ اَزْواجاً، يا مَنْ جَعَلَ***آسمان را ساختمانى قرار داد اى كه چيزها را جفت آفريد اى كه

النّارَ مِرْصاداً (69) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا سَميعُ***آتش را در كمين (كفار و دوزخيان) قرارداد (69) خدايا از تو درخواست مى كنم به حق نامت اى شنوا

يا شَفيعُ، يا رَفيعُ يا مَنيعُ، يا سَريعُ يا بَديعُ، يا كَبيرُ يا قَديرُ،***اى شفيع اى بلند مرتبه اى والامقام اى سريع در كارها اى پديد آرنده اى بزرگ اى توانا

يا خَبيرُ يا مُجيرُ (70) يا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَىٍّ، يا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ***اى آگاه اى پناه ده (70) اى زنده پيش از هر موجود زنده اى زنده پس از هر

حَىٍّ، يا حَىُّ الَّذى لَيْسَ كَمِثْلِهِ حَىٌّ، يا حَىُّ الَّذى لا يُشارِكُهُ***موجود زنده اى كه نيست مانندش زنده اى، اى زنده اى كه شريكش نيست

حَىٌّ، يا حَىُّ الَّذى لا يَحْتاجُ اِلى حَىٍّ، يا حَىُّ الَّذى يُميتُ كُلَّ***هيچ زنده اى، اى زنده اى كه نيازمند نيست به هيچ زنده اى، اى زنده اى كه بميراند هر

حَىٍّ، يا حَىُّ الَّذى يَرْزُقُ كُلَّ حَىٍّ، يا حَيّاً لَمْ يَرِثِ الْحَيوةَ مِنْ***زنده اى را اى زنده اى كه روزى دهد هر زنده اى را اى زنده اى كه ارث نبرد زندگى را از

حَىٍّ، يا حَىُّ الَّذى يُحْيِى الْمَوْتى، يا حَىُّ يا قَيُّومُ، لا تَاْخُذُهُ***زنده اى، اى زنده اى كه زنده كند مردگان را، اى زنده پاينده اى كه او را

سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ (71) يا مَنْ لَهُ ذِكْرٌ لا يُنْسى، يا مَنْ لَهُ نُورٌ***چرت و خواب نگيرد (71) اى كه يادش فراموش نشدنى است اى كه نورش

لا يُطْفى، يا مَنْ لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ، يا مَنْ لَهُ مُلْكٌ لا يَزُولُ، يا مَنْ***خاموش نشدنى است اى كه نعمتهايش بشمار درنيايد اى كه فرمانروائيش زوال نپذيرد اى كه

لَهُ ثَنآءٌ لا يُحْصى، يا مَنْ لَهُ جَلالٌ لا يُكَيَّفُ، يا مَنْ لَهُ كَمالٌ***مدح و ثنايش نتوان شمردن اى كه چگونگى بزرگى و جلالتش نتوان گفتن اى كه كمالش

لا يُدْرَكُ، يا مَنْ لَهُ قَضآءٌ لا يُرَدُّ، يا مَنْ لَهُ صِفاتٌ لا تُبَدَّلُ،***قابل درك نباشد اى كه فرمان قضايش بازگشت ندارد اى كه صفاتش تبديل نپذيرد

يا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَيَّرُ (72) يا رَبَّ الْعالَمينَ، يا مالِكَ يَوْمِ***اى كه اوصافش تغيير نكند (72) اى پروردگار جهانيان اى فرمانرواى

الدّينِ، يا غايَةَ الطّالِبينَ، يا ظَهْرَ اللاّجينَ، يا مُدْرِكَ***روز جزا اى مقصد نهايى جويندگان اى پشت و پناه پناهندگان اى دريابنده

الْهارِبينَ، يا مَنْ يُحِبُّ الصّابِرينَ، يا مَنْ يُحِبُّ التَّوّابينَ، يا مَنْ***گريختگان اى كه دوست دارد شكيبايان را اى كه دوست دارد توبه كاران را اى كه

يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ، يا مَنْ يُحِبُّ الُْمحْسِنينَ، يا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ***دوست دارد پاكيزگان را اى كه دوست دارد نيكوكاران را اى كه داناتر است

بِالْمُهْتَدينَ (73) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا شَفيقُ يا رَفيقُ،***به راه يافتگان (73) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى مهربان اى رفيق

يا حَفيظُ يا مُحيطُ، يا مُقيتُ يا مُغيثُ، يا مُعِزُّ يا مُذِلُّ،***اى نگهدارنده اى احاطه دار بر همه اى توانا اى فرياد رس اى عزت بخش اى خوار كننده

يا مُبْدِئُ يا مُعيدُ (74) يا مَنْ هُوَ اَحَدٌ بِلا ضِدٍّ، يا مَنْ هُوَ فَرْدٌ***اى آغازنده اى بازگرداننده (74) اى يكتاى بى ضد اى كه او يگانه اى است كه

بِلا نِدٍّ، يا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَيْب، يا مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا كَيْف،***مانند ندارد اى كه او بى نيازى است بى عيب اى كه او تنهايى است و چگونگى ندارد

يا مَنْ هُوَ قاض بِلا حَيْف، يا مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا وَزير، يا مَنْ***اى كه او حاكمى است كه ستم در حكمش نيست اى كه او پروردگارى است بدون وزير اى كه

هُوَ عَزيزٌ بِلا ذُلٍّ، يا مَنْ هُوَ غَنِىٌّ بِلا فَقْر، يا مَنْ هُوَ مَلِكٌ***او عزيزى است بى ذلت اى كه او دارايى است كه ندارى ندارد اى كه او پادشاهى است

بِلاعَزْل، يا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبيه (75) يا مَنْ ذِكْرُهُ***كه معزول نشود اى كه او توصيف شده اى است بى شبيه (75) اى كه ذكر او موجب

شَرَفٌ لِلذّاكِرينَ، يا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشّاكِرينَ، يا مَنْ حَمْدُهُ***شرافت ذكركنندگان او است اى كه سپاسگزاريش مايه سعادت سپاسگزاران است اى كه ستايشش

عِزٌّ لِلْحامِدينَ، يا مَنْ طاعَتُهُ نَجاةٌ لِلْمُطيعينَ، يا مَنْ بابُهُ***عزتى است براى ستايش كنندگان اى كه طاعتش وسيله نجات مطيعان است اى كه دَرِ رحمتش

مَفْتُوحٌ لِلطّالِبينَ، يا مَنْ سَبيلُهُ واضِحٌ لِلْمُنيبينَ، يا مَنْ اياتُهُ***باز است به روى رحمت خواهان اى كه راه بسوى او آشكار است براى بازآمدگان اى كه آيات و نشانه هايش

بُرْهانٌ لِلنّاظِرينَ، يا مَنْ كِتابُهُ تَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقينَ، يا مَنْ رِزْقُهُ***دليل روشنى است براى بينندگان اى كه كتابش سبب پند و تنبيه است براى پرهيزكاران اى كه روزى او

عُمُومٌ لِلطّآئِعينَ وَالْعاصينَ، يا مَنْ رَحْمَتُهُ قَريبٌ مِنَ الُْمحْسِنينَ***همگانى است براى فرمانبرداران و نافرمانان اى كه رحمتش نزديك است به نيكوكاران

(76) يا مَنْ تَبارَكَ اسْمُهُ، يا مَنْ تَعالى جَدُّهُ، يا مَنْ لا اِلـهَ***(76) اى كه نامش بزرگ است اى كه اقبال او بلند است اى كه معبودى

غَيْرُهُ، يا مَنْ جَلَّ ثَنآئُهُ، يا مَنْ تَقَدَّسَتَ اَسْمآئُهُ، يا مَنْ يَدُومُ***جز او نيست اى كه برجسته است ثنا و مدحش اى كه پاكيزه است نامهايش اى كه بقايش

بَقآئُهُ، يا مَنِ الْعَظَمَةُ بَهآئُهُ، يا مَنِ الْكِبْرِيآءُ رِدآئُهُ، يا مَنْ***هميشگى است اى كه عظمت جلوه او است اى كه بزرگى در بر او است اى كه

لا تُحْصى الائـُهُ، يا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمآئُهُ (77) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ***نيكيهايش به حساب درنيايد اى كه نعمتهايش شماره نشود (77) خدايا از تو خواهم

بِاسْمِكَ يا مُعينُ يا اَمينُ، يا مُبينُ يا مَتينُ، يا مَكينُ يا رَشيدُ،***به حق نامت اى ياور اى امان بخش اى آشكار كننده اى استوار و ثابت اى پابرجا اى راهنما

يا حَميدُ يا مَجيدُ، يا شَديدُ يا شَهيدُ (78) يا ذَاالْعَرْشِ الَْمجيدِ،***اى ستوده اى گرامى اى سخت نيرو اى گواه (78) اى صاحب عرش با شوكت

ياذَا الْقَوْلِ السَّديدِ،ياذَاالْفِعْلِ الرَّشيدِ،ياذَاالْبَطْشِ الشَّديدِ،***اى صاحب گفتار محكم اى صاحب كار مستحكم اى صاحب حمله سخت

يا ذَاالْوَعْدِ وَالْوَعيدِ، يا مَنْ هُوَ الْوَلِىُّ الْحَميدُ، يا مَنْ هُوَ فَعّالٌ***اى صاحب نويد و تهديد اى كه او است صاحب اختيارى ستوده اى كه او است كننده

لِما يُريدُ، يا مَنْ هُوَ قَريبٌ غَيْرُ بَعيد، يا مَنْ هُوَ عَلى كُلِّشَىْء***هر چه را خواهد اى كه او است نزديكى كه دورى ندارد اى كه او بر هر چيز

شَهيدٌ، يا مَنْ هُوَ لَيْسَ بِظَلاّم لِلْعَبيدِ (79) يا مَنْ لا شَريكَ لَهُ***گواه باشد اى كه او ستمكار بر بندگان نيست (79) اى كه برايش شريك

وَلا وَزيرَ، يا مَنْ لا شَبيهَ لَهُ وَلا نَظيرَ، يا خالِقَ الشَّمْسِ***و وزيرى نيست اى كه برايش شبيه و نظيرى نيست اى آفريننده مهر

وَالْقَمَرِ الْمُنيرِ، يا مُغْنِىَ الْبآئِسِ الْفَقيرِ، يا رازِقَ الْطِّفْلِ***و ماه تابنده اى بى نياز كننده بينواى درمانده اى روزى ده كودك

الصَّغيرِ، يا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبيرِ، يا جابِرَ الْعَظْمِ الْكَسيرِ،***خردسال اى مهرورز پير كهن سال اى جوش ده استخوان شكسته

يا عِصْمَةَ الْخآئِفِ الْمُسْتَجيرِ، يا مَنْ هُوَ بِعِبادِهِ خَبيرٌ بَصيرٌ،***اى نگهدار ترسان پناهنده اى كه به حال بندگانش خبير و بينا است

يا مَنْ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْء قَديرٌ (80) يا ذَاالْجُودِ وَالنِّعَمِ،***اى كه او بر هر چيز قادر و تواناست (80) اى صاحب جود و نعمت

يا ذَاالْفَضْلِ وَالْكَرَمِ، يا خالِقَ اللَّوْحِ وَالْقَلَمِ، يا بارِئَ الذَّرِّ***اى صاحب بخشش و بزرگوارى اى آفريننده لوح و قلم اى پديد آرنده ذرات

وَالنَّسَمِ، يا ذَاالْبَأْسِ وَالنِّقَمِ، يا مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ،***و انسان اى داراى عذاب و انتقام اى الهام بخش عرب و عجم

يا كاشِفَ الضُّرِّ وَالاَْلَمِ، يا عالِمَ السِّرِّ وَالْهِمَمِ، يا رَبَّ الْبَيْتِ***اى برطرف كننده رنج و الم اى داناى راز و قصدهاى نهان اى پروردگار كعبه

وَالْحَرَمِ، يا مَنْ خَلَقَ الاَْشيآءَ مِنَ الْعَدَمِ (81) اَللّـهُمَّ اِنّى***و حرم اى كه آفريدى موجودات را از نيستى و عدم (81) خدايا از تو

اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا فاعِلُ يا جاعِلُ، يا قابِلُ يا كامِلُ، يا فاصِلُ***خواهم به حق نامت اى كننده (هر كار) اى مقرر كننده (امور) اى پذيرنده اى كامل اى جدا كننده

يا واصِلُ، يا عادِلُ يا غالِبُ، يا طالِبُ يا واهِبُ (82) يا مَنْ***اى پيوست دهنده اى دادگر اى چيره اى جوينده اى بخشنده (82) اى كه

اَنْعَمَ بِطَوْلِهِ، يا مَنْ اَكْرَمَ بِجُودِهِ، يا مَنْ جادَ بِلُطْفِهِ، يا مَنْ***نعمت بخشيد به فضل خود اى كه كرم كرد به بخشش خود اى كه جود كرد به لطف خود اى كه

تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ، يا مَنْ قَدَّرَ بِحِكْمَتِهِ، يا مَنْ حَكَمَ بِتَدْبيرِهِ،***عزيز باشد به نيروى خود اى كه اندازه گيرد به حكمت خويش اى كه حكم كند به تدبير خود

يا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ، يا مَنْ تَجاوَزَ بِحِلْمِهِ، يا مَنْ دَنى فى عُلُّوِهِ،***اى كه تدبير كرد به دانش خود اى كه بگذرد به بردبارى خويش اى كه نزديك است در عين بلندى

يا مَنْ عَلا فى دُنُوِّهِ (83) يا مَنْ يَخْلُقُ ما يَشآءُ يا مَنْ يَفْعَلُ***و اى كه بلند است در عين نزديكى (83) اى كه مى آفريند هر چه را خواهد اى كه انجام دهد

ما يَشآءُ يا مَنْ يَهْدى مَنْ يَشآءُ، يا مَنْ يُضِلُّ مَنْ يَشآءُ،***هر چه خواهد اى كه راهنمايى كند هر كه را خواهد اى كه گمراه كند هر كه را خواهد

يا مَنْ يُعَذِّبُ مَنْ يَشآءُ، يا مَنْ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشآءُ، يا مَنْ يُعِزُّ مَنْ***اى كه عذاب كند هر كه را خواهد اى كه بيامرزد هر كه را خواهد اى كه عزت بخشد به هر كه

يَشآءُ، يا مَنْ يُذِلُّ مَنْ يَشآءُ، يا مَنْ يُصَوِّرُ فِى الاَْرْحامِ***خواهد اى كه ذلت دهد به هر كه خواهد اى كه نقش بندد در ميان رحم ها

ما يَشآءُ، يا مَنْ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشآءُ (84) يا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ***هر طور كه خواهد اى كه مخصوص به رحمت خويش گرداند هر كه را خواهد (84) اى كه نگرفته است

صاحِبَةً وَلا وَلَداً، يا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَىْء قَدْراً، يا مَنْ***همسر و فرزندى اى كه قرار داد براى هر چيز اندازه اى اى كه

لا يُشْرِكُ فى حُكْمِهِ اَحَداً، يا مَنْ جَعَلَ الْمَلائِكَةَ رُسُلاً، يا مَنْ***شريك نكرده در حكم خويش احدى را اى كه قرار داد فرشتگان را پيام آور اى كه

جَعَلَ فِى السَّمآءِ بُرُوجاً، يا مَنْ جَعَلَ الاَْرْضَ قَراراً، يا مَنْ خَلَقَ***در آسمان برجها قرار داد اى كه زمين را قرارگاه كرد اى كه آفريد

مِنَ الْمآءِ بَشَراً، يا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَىْء اَمَداً، يا مَنْ اَحاطَ***از آب بشر را اى كه قرار داد براى هر چيز مدت و دورانى اى كه دانشش

بِكُلِّ شَىْء عِلْماً، يا مَنْ اَحْصى كُلَّ شَىْء عَدَداً (85) اَللّـهُمَّ اِنّى***به هر چيز احاطه كرده اى كه عدد هر چيز را شماره كرده (85) خدايا

اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَوَّلُ يا اخِرُ، يا ظاهِرُ يا باطِنُ، يا بَرُّ يا حَقُّ،***از تو خواهم به حق نامت اى آغاز اى انجام اى ظاهر اى نهان اى نيكوكار اى برحق

يا فَرْدُ يا وِتْرُ، يا صَمَدُ يا سَرْمَدُ (86) يا خَيْرَ مَعْرُوف***اى يكتا اى بى همتا اى بى نياز اى ابدى (86) اى بهترين شناخته شده

عُرِفَ، يا اَفْضَلَ مَعْبُود عُبِدَ، يا اَجَلَّ مَشْكُور شُكِرَ، يا اَعَزَّ***به نيكى اى برترين معبودى كه پرستش شده اى بهترين سپاس شدگان اى عزيزترين

مَذْكُور ذُكِرَ، يا اَعْلى مَحْمُود حُمِدَ، يا اَقْدَمَ مَوْجُود طُلِبَ،***يادشدگان اى والاترين ستوده شده اى پيش ترين موجودى كه جويايش شده اند

يا اَرْفَعَ مَوْصُوف وُصِفَ، يا اَكْبَرَ مَقْصُود قُصِدَ، يا اَكْرَمَ***اى برترين موجودى كه مورد توصيف واقع شده اى بزرگتر مقصودى كه قصد او كرده اند اى بزرگوار كسى كه

مَسْئُول سُئِلَ، يا اَشْرَفَ مَحْبُوب عُلِمَ (87) يا حَبيبَ الْباكينَ،***از او درخواست شده اى ارجمندترين دوستى كه توان يافت (87) اى دوست گريانان

يا سَيِّدَ الْمُتَوَكِّلينَ، يا هادِىَ الْمُضِلّينَ، يا وَلِىَّ الْمُؤْمِنينَ، يا اَنيسَ***اى آقاى توكل كنندگان اى رهنماى گمراهان اى سرور مؤمنان اى همدم

الذّاكِرينَ، يا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفينَ، يا مُنْجِىَ الصّادِقينَ، يا اَقْدَرَ***ياد كنندگان (او) اى پناه ستمديدگان اى نجات دهنده راستگويان اى مقتدرترين

الْقادِرينَ، يا اَعْلَمَ الْعالِمينَ، يا اِلـهَ الْخَلْقِ اَجْمَعينَ (88) يا مَنْ***قدرت داران اى داناترين دانايان اى معبود تمامى آفريدگان (88) اى كه

عَلا فَقَهَرَ، يا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ، يا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ، يا مَنْ عُبِدَ***از برترى بر همه قاهر است اى كه فرمانروا است و نيرومند اى كه در درونى و از درون آگاه اى كه پرستندش

فَشَكَرَ، يا مَنْ عُصِىَ فَغَفَرَ، يا مَنْ لا تَحْويهِ الْفِكَرُ، يا مَنْ***و او بدان پاداش دهد اى كه نافرمانيش كنند و بيامرزد اى كه در فكرها نگنجد اى كه

لا يُدْرِكُهُ بَصَرٌ، يا مَنْ لا يَخْفى عَلَيْهِ اَثَرٌ، يا رازِقَ الْبَشَرِ***ديده اى او را درنيابد اى كه هيچ كارى بر او پنهان نماند اى روزى ده بشر

يا مُقَدِّرَ كُلِّ قَدَر (89) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا حافِظُ***اى اندازه گير هر اندازه (89) خدايا از تو خواهم به حق نامت اى نگهدار

يا بارِئُ، يا ذارِئُ يا باذِخُ، يا فارِجُ يا فاتِحُ، يا كاشِفُ***اى پديد آرنده اى آفريننده اى والامقام اى غمزدا اى كارگشا اى برطرف كننده اندوه

يا ضامِنُ، يا امِرُ يا ناهى (90) يا مَنْ لا يَعْلَمُ الْغَيْبَ اِلاّ هُوَ،***اى ضامن بندگان اى فرمان ده اى قدغن كن از كارهاى بد (90) اى كه نمى داند غيب را جز او

يا مَنْ لا يَصْرِفُ السُّوءَ اِلاّ هُوَ، يا مَنْ لايَخْلُقُ الْخَلْقَ اِلاّهُوَ،***اى كه باز نگرداند بدى را جز او اى كه نيافريند خلق را جز او

يامَنْ لايَغْفِرُ الذَّنْبَ اِلاّ هُوَ، يا مَنْ لا يُتِمُّ النِّعْمَةَ اِلاّ هُوَ، يا مَنْ***اى كه نيامرزد گناه را جز او اى كه به پايان نرساند نعمت و احسان را جز او اى كه

لا يُقَلِّبُ الْقُلُوبَ اِلاّ هُوَ، يا مَنْ لا يُدَبِّرُ الاَْمْرَ اِلاّ هُوَ، يا مَنْ***دگرگون نكند دلها را جز او اى كه تدبير نكند كارها را جز او اى كه

لا يُنَزِّلُ الْغَيْثَ اِلاّ هُوَ، يا مَنْ لا يَبْسُطُ الرِّزْقَ اِلاّ هُوَ، يا مَنْ***فرو نفرستد باران را جز او اى كه نگستراند روزى را جز او اى كه

لايُحْيِى الْمَوْتى اِلاّ هُوَ (91) يا مُعينَ الْضُعَفآءِ، يا صاحِبَ***زنده نكند مردگان را جز او (91) اى كمك كار ناتوانان اى رفيق

الْغُرَبآءِ، يا ناصِرَ الاَْوْلِيآءِ، يا قاهِرَ الاَْعْدآءِ، يا رافِعَ السَّمآءِ،***دور از وطنان اى يار دوستان اى چيره بر دشمنان اى بالا برنده آسمان

يا اَنيسَ الاَْصْفِيآءِ، يا حَبيبَ الاَْتْقِيآءِ، يا كَنْزَ الْفُقَرآءِ، يا اِلـهَ***اى مونس برگزيدگان اى دوست پرهيزكاران اى گنجينه بينوايان اى معبود

الاَْغْنِيآءِ، يا اَكْرَمَ الْكُرَمآءِ (92) يا كافِياً مِنْ كُلِّ شَىْء، يا قآئِماً***توانگران اى كريمترين كريمان (92) اى كفايت كننده از هر چيز اى نگهبان

عَلى كُلِّ شَىْء، يا مَنْ لا يُشْبِهُهُ شَىْءٌ، يا مَنْ لا يَزيدُ فى مُلْكِهِ***بر هر چيز اى كه چيزى مانندش نيست اى كه چيزى به فرمانروائيش

شَىْءٌ، يا مَنْ لا يَخْفى عَلَيْهِ شَىْءٌ، يا مَنْ لا يَنْقُصُ مِنْ خَزآئِنِهِ***نيفزايد اى كه چيزى بر او پوشيده نيست اى كه كم نشود از گنجينه هايش

شَىْءٌ، يا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ، يا مَنْ لا يَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ***چيزى اى كه نيست همانندش چيزى اى كه پنهان نماند از دانش او

شَىْءٌ، يا مَنْ هُوَ خَبيرٌ بِكُلِّ شَىْء، يا مَنْ وَسِعَتْ رَحْمَتُهُ كُلَّ***چيزى اى كه او خبير و آگاه است به هر چيز اى كه رحمتش فرا گيرد هر

شَىْء (93) اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُكْرِمُ يا مُطْعِمُ،***چيز را (93) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى اكرام كننده اى طعام دهنده

يا مُنْعِمُ يا مُعْطى، يا مُغْنى يا مُقْنى، يا مُفْنى يا مُحْيى،***اى نعمت بخشنده اى عطا ده اى ثروت ده اى سرمايه ده اى فانى كننده اى زنده كننده

يا مُرْضى يا مُنْجى (94) يا اَوَّلَ كُلِّشَىْء وَآخِرَهُ، يا اِلـهَ كُلِّ***اى خشنود سازنده اى نجات بخش (94) اى آغاز و انجام هر چيز اى معبود و مالك هر

شَىْء وَمَليكَهُ، يا رَبَّ كُلِّ شَىْء وَصانِعَهُ، يا بارِئَ كُلِّشَىْء***چيز اى پروردگار و سازنده هر چيز اى پديد آرنده و آفريننده

وَخالِقَهُ، يا قابِضَ كُلِّ شَىْء وَباسِطَهُ، يا مُبْدِئَ كُلِّ شَىْء***هر چيز اى بست و باز كننده هر چيز اى پديد آرنده و بازگرداننده

وَمُعيدَهُ، يا مُنْشِئَ كُلِّشَىْء وَمُقَدِّرَهُ، يا مُكَوِّنَ كُلِّ شَىْء،***هر چيز اى بوجود آورنده و اندازه گير هر چيز اى بود كننده و تبديل كننده

وَمُحَوِّلَهُ يا مُحْيِىَ كُلِّ شَىْء، وَمُميتَهُ يا خالِقَ كُلِّشَىْء وَوارِثَهُ***هر چيز اى زنده كننده و ميراننده هر چيز اى آفريننده و وارث هر چيز

(95) يا خَيْرَ ذاكِر وَمَذْكُور، يا خَيْرَ شاكِر وَمَشْكُور، يا خَيْرَ***(95) اى بهترين يادآور و ياد شده اى بهترين سپاسگزار و سپاس شده اى بهترين

حامِد وَمَحْمُود، يا خَيْرَ شاهِد وَمَشْهُود، يا خَيْرَ داع وَمَدْعُوٍّ،***ستاينده و ستوده شده اى بهترين گواه و گواهى شده اى بهترين خواننده و خوانده شده

يا خَيْرَ مُجيب وَمُجاب، يا خَيْرَ مُونِس وَاَنيس، يا خَيْرَ صاحِب***اى بهترين اجابت كن و اجابت كرده شده اى بهترين انيس و مونس اى بهترين رفيق

وَجَليس، يا خَيْرَ مَقْصُود وَمَطْلُوب، يا خَيْرَ حَبيب وَمَحْبُوب***و هم نشين اى بهترين مقصود و مطلوب اى بهترين دوست و محبوب

(96) يا مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعاهُ مُجيبٌ، يا مَنْ هُوَ لِمَنْ اَطاعَهُ حَبيبٌ،***(96) اى كه براى خواننده اش اجابت كند اى كه به مطيع و فرمانبردارش دوست است

يا مَنْ هُوَ اِلى مَنْ اَحَبَّهُ قَريبٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ***اى كه به هر كه دوستش دارد نزديك است اى كه براى هركس كه از او نگهبانى خواهد

رَقيبٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجاهُ كَريمٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصاهُ حَليمٌ،***نگهبانست اى كه نسبت به هر كس به او اميد داشته باشد كريم است اى كه نسبت به نافرمانش بردبار است

يا مَنْ هُوَ فى عَظَمَتِهِ رَحيمٌ، يا مَنْ هُوَ فى حِكْمَتِهِ عَظيمٌ، يا مَنْ***اى كه در عين عظمت و بزرگيش مهربان است اى كه در حكمت خود عظيم است اى كه

هُوَ فى اِحْسانِهِ قَديمٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنْ اَرادَهُ عَليمٌ (97) اَللّـهُمَّ***در احسان و عطابخشى ديرين است اى كه به هر كس كه او را بطلبد دانا است (97) خدايا

اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُسَبِّبُ يا مُرَغِّبُ، يا مُقَلِّبُ يا مُعَقِّبُ،***از تو مى خواهم به حق نامت اى سبب ساز اى رغبت ده اى زير و رو كن اى پى جو اى ترتيب ده

يا مُرَتِّبُ يا مُخَوِّفُ، يا مُحَذِّرُ يا مُذَكِّرُ، يا مُسَخِّرُ يا مُغَيِّرُ (98)***اى بيم ده اى ترساننده اى يادانداز اى مسخر كننده اى تغيير دهنده (98)

يا مَنْ عِلْمُهُ سابِقٌ، يا مَنْ وَعْدُهُ صادِقٌ، يا مَنْ لُطْفُهُ ظاهِرٌ،***اى كه دانشش پيش است اى كه وعده اش راست است اى كه لطفش آشكار است

يا مَنْ اَمْرُهُ غالِبٌ، يا مَنْ كِتابُهُ مُحْكَمٌ، يا مَنْ قَضآئُهُ كائِنٌ،***اى كه فرمانش بر همه غالب است اى كه كتابش محكم است اى كه حكم و قضايش حتمى است

يا مَنْ قُرْآنُهُ مَجيدٌ، يا مَنْ مُلْكُهُ قَديمٌ، يا مَنْ فَضْلُهُ عَميمٌ،***اى كه قرآنش مجيد و گرامى است اى كه فرمانروائيش قديم است اى كه فضل و بخشش همگانى است

يا مَنْ عَرْشُهُ عَظيمٌ (99) يا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْع،***اى كه عرش او عظيم است (99) اى كه سرگرم نكند او را شنيدنى از شنيدنى ديگر

يا مَنْ لا يَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ فِعْل، يا مَنْ لا يُلْهيهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْل،***اى كه بازش ندارد كارى از كارى اى كه مشغولش نكند گفتارى از گفتارى دگر

يا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ سُؤالٌ عَنْ سُؤال، يا مَنْ لا يَحْجُبُهُ شَىْءٌ عَنْ***اى كه به اشتباهش نيندازد پرسشى از پرسشى اى كه حجاب نشود او را

شَىْء، يا مَنْ لا يُبْرِمُهُ اِلْحاحُ الْمُلِحّينَ، يا مَنْ هُوَ غايَةُ مُرادِ***چيزى از چيزى اى كه به ستوهش نياورد پافشارى اصرار ورزان اى كه او منتهاى

الْمُريدينَ، يا مَنْ هُوَ مُنْتَهى هِمَمِ الْعارِفينَ، يا مَنْ هُوَ مُنْتَهى***مقصود جويندگان است اى كه او سرحد نهايى وجهه همت عارفان است اى كه او آخرين مرحله

طَلَبِ الطّالِبينَ، يا مَنْ لا يَخْفى عَلَيْهِ ذَرَّةٌ فِى الْعالَمينَ، (100)***خواسته خواستاران است اى كه بر او ذره اى در تمام جهانيان پنهان نيست (100)

يا حَليماً لا يَعْجَلُ، يا جَواداً لا يَبْخَلُ، يا صادِقاً لا يُخْلِفُ،***اى بردبارى كه شتاب نكند اى بخشنده اى كه بخل ندارد اى راست وعده اى كه خلاف وعده نمى كند

يا وَهّاباً لا يَمَلُّ، يا قاهِراً لا يُغْلَبُ، يا عَظيماً لا يُوصَفُ،***اى بخشنده اى كه خسته نمى شود اى چيره اى كه شكست نپذيرد اى بزرگى كه در وصف نگنجد

يا عَدْلاً لا يَحيفُ، يا غَنِيّاً لا يَفْتَقِرُ، يا كَبيراً لا يَصْغُرُ،***اى دادگرى كه در حكمش ستم نكند اى توانگرى كه درويش نشود اى بزرگى كه كوچك نشود

يا حافِظاً لا يَغْفُلُ، سُبْحانَكَ يـا لا اِلـهَ اِلاّ اَنْـتَ، الْغَــوْثَ***اى نگهبانى كه غفلت نكند منزهى تو اى خدايى كه نيست معبودى جز تو فرياد

الْغَــوْثَ، خَلِّصْنا مِـنَ النّارِ يـا رَبِّ. ***فرياد نجات ده ما را از آتش دوزخ اى پروردگار.