(مسئله 59 ) واجب است انسان وقت تخلّى و مواقع ديگر، عورت خود را از كسانى كه مكلّف اند، اگرچه مثل خواهر و مادر با او مَحرم باشند، و همچنين از ديوانه مميّز و بچه هاى مميّز كه خوب و بد را مى فهمند، بپوشاند؛ ولى زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يكديگر بپوشانند.

(مسئله 60 ) لازم نيست با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند و اگر مثلاً با دست هم آن را بپوشاند، كافى است.

(مسئله 61 ) موقع تخلّى بايد طرف جلوى بدن، يعنى شكم و سينه، رو به قبله و پشت به قبله نباشد.

(مسئله 62 ) اگر موقع تخلّى طرف جلوى بدن كسى رو به قبله يا پشت به قبله باشد و عورت را از قبله بگرداند، كفايت نمى كند؛ و اگر جلوى بدن او رو به قبله يا پشت به قبله نباشد، احتياط واجب آن است كه عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.

(مسئله 63 ) در موقع استبراء و تطهيرِ مخرجِ بول و غائط، رو به قبله و پشت به قبله بودن مانعى ندارد، هر چند احتياط مستحب در ترك آن است.

(مسئله 64 ) اگر براى آنكه نامحرم او را نبيند، مجبور شود رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، بايد رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، گرچه احتياط مستحب آن است كه پشت به قبله بنشيند و نيز اگر به علت ديگر ناچار باشد كه رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، مانعى ندارد.

(مسئله 65 ) احتياط واجب آن است كه بچه را در وقت تخلّى رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند، ولى اگر بچه غير مميز رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، جلوگيرى از او واجب نيست.

(مسئله 66 ) در چند جا تخلّى حرام است:

1. در كوچه ها و معابر و خيابانها و درب مساجد و خانه ها، چون مستلزم ايذا و اضرار به عابرين و تصرف در حق ديگران است؛

2. در ملك كسى كه اجازه تخلّى نداده است؛

3. در جايى كه براى عده مخصوصى وقف شده است، مثل بعضى از مدرسه ها؛

4. روى قبر مؤمنين، در صورتى كه بى احترامى به آنان باشد، و اگر بى احترامى نباشد مكروه مى باشد؛

5. زير درختان ميوه.

(مسئله 67 ) مخرج بول و غائط را مي توان با آب شست و يا به دستوري كه بعداً گفته مي شود با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد، اگرچه شستن با آب، بهتر است.

(مسئله 68 ) مخرج بول بنا بر احتياط واجب با غير آب پاك نمى شود و اگر بعد از برطرف شدن بول، يك مرتبه بشويند، كافى است؛ ولى كسانى كه بولشان از غير مجراى طبيعى بيرون مى آيد، احتياط مستحب آن است كه دو مرتبه بشويند؛ ولى در غير آب قليل، مانند آبهاى لوله كشى، مطلقاً يك بار شستن، كافى است.

(مسئله 69 ) اگر مخرج بول و غائط را با آب بشويند، نبايد چيزي از بول و غائط در آن بماند، ولي باقي ماندن رنگ و بوي آن مانعي ندارد، و اگر در دفعه اول طوري شسته شود كه ذرّه اي از بول و غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.

(مسئله 70 ) هرگاه با سنگ و كلوخ و مانند اينها غائط را از مخرج برطرف كنند، پاك مى شود.

(مسئله 71 ) لازم نيست با سه سنگ يا سه پارچه مخرج بول يا غائط را پاك كنند، بلكه با اطراف يك سنگ يا يك پارچه هم كافي است، بلكه اگر با يك مرتبه هم عين نجاست برطرف شود كفايت مي كند; و پاك كردن مخرج با چيزهايي كه احترام آنها لازم است، حرام، بلكه در بعضي موارد موجب ارتداد است.

(مسئله 72 ) اگر شك كند كه مخرج را تطهير كرده يا نه، اگرچه هميشه بعد از بول يا غائط فوراً تطهير مى كرده، بايد خود را تطهير نمايد.

(مسئله 73 ) اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز، مخرج را تطهير كرده يا نه، نمازى كه خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد تطهير كند.