|
3. شكّ بعد از وقت
(مسئله 1154 ) اگر كسى بعد از گذشتن وقتِ نماز، شك كند كه نماز خوانده يا نه، يا گمان كند كه نخوانده، خواندن آن لازم نيست؛ ولى اگر پيش از گذشتن وقت، شك كند كه نماز خوانده يا نه، يا گمان كند كه نخوانده، بايد آن نماز را بخواند؛ بلكه اگر گمان كند كه خوانده، بايد آن را به جا آورد. (مسئله 1155 ) اگر نمازگزار بعد از گذشتن وقتْ شك كند كه نماز را درست خوانده يا نه، به شكّ خود اعتنا نكند. (مسئله 1156 ) اگر نمازگزار بعد از گذشتن وقتِ نماز ظهر و عصر بداند چهار ركعت نماز خوانده، ولى نداند به نيّت ظهر خوانده يا به نيّت عصر، بايد چهار ركعت نماز قضا به نيّت نمازى كه بر او واجب است، بخواند. (مسئله 1157 )اگر بعد از گذشتن وقتِ نماز مغرب و عشا بداند يك نماز خوانده، ولى نداند سه ركعتى خوانده يا چهار ركعتى، بايد قضاى نماز مغرب و عشا را بخواند.
|