دو ركعت نماز نزديك ستون ابولبابه كه معروف به «ستون توبه»[1] است بخوان، و بعد از آن اين دعا را مى خوانى:

«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ، اَللّهُمَّ لاتُهِنِّي بِالْفَقْرِ، وَلا تُذِلَّنِي بِالدَّيْنِ، وَلا تَرُدَّنِي إلَى الْهَلَكَةِ، وَاعْصِمْنِي كَيْ اَعَتَصِمَ، وَاَصْلِحْنِي كَيْ اَنْصَلِحَ، وَاهْدِنِي كَيْ اَهْتَدِيَ، اَللّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى اجْتِهادِ نَفْسِي، وَلا تُعَذِّبْنِي بِسُوءِ ظَنِّي، وَلا تُهْلِكْنِي وَاَنتَ رَجاءِي، وَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَغْفِرَلِي وَقَدْ اخْطَأتُ، وَأْنْتَ اَهْلٌ أَنْ تَعْفُوَ عَنِّي وَقَدْ اَقْرَرْتُ، وَأَنْتَ اَهْلٌ أَنْ تُقِيلَ وَقَدْ عَثِرتُ، وَأَنتَْ اَهْلٌ أنْ تُحْسِنَ وَقَدْ أَسَأْتُ، وَأَنْتَ اَهْلُ التَّقْوى وَأَهْلُ المَغْفِرَةِ، فَوَفِّقْنِيَ لِما تُحِبُّ وَتَرْضى، وَيَسِّرْ لِيَ اليَسِيَر، وَجَنِّبْنِي كُلَّ عَمِيرِ، اَللّهُمَّ أَغْنِنِي بِالْحَلالِ عَنِ الْحَرامِ، وَبالطَّاعاتِ عَنِ الْمَعاصِي، وَبِالغِنى عَنِ الْفَقْرِ، وَبِالجَنَّةِ عَنِ النّار، وَبِالأَبَرارِ عَنِ الفُجّارِ، يا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيءٌ، وَهُوَ السَّمِيعُ الْبِصِيرُ، وأَنْتَ عَلى كُلِّ شَيء قَدِيرٌ».

پس حاجات خود را طلب كن، كه به خواست خدا مُستجاب مى شود.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. استوانه توبه:

ستون توبه يادآور خاطره اى است در باره يكى از اصحاب رسول خدا(صلى الله عليه وآله) به نام «ابولبابه». زمانى كه در سال پنجم هجرت، احزاب مشرك به مدينه يورش آوردند و در شمال مدينه مواجه با خندق شدند به فكر اتحاد با يهوديان بنى قريظه افتادند كه در قسمت جنوبى مدينه ساكن بودند و مى توانستند با گشودن دروازه هايشان احزاب را به مدينه راه دهند. يهوديان بنى قريظه با رسول خدا(صلى الله عليه وآله) پيمان داشتند و به رغم اين پيمان با مشركان همراهى كردند. پس از خاتمه حمله احزاب، رسول خدا(صلى الله عليه وآله) به سراغ بنى قريظه رفت و آنان را در حصار گرفت.

ابولبابه از طرف رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نزد بنى قريظه رفت تا با آنان سخن بگويد. وى از روى بى توجهى با اشاره به آنان گفت: چون نقض عهد كرده اند مرگ در انتظار آنهاست. اين سخن مى توانست بنى قريظه را به دفاعى سخت در برابر مسلمانان وادار كند. ابولبابه كه خود متوجه خطاى خويش شده بود از قلعه بنى قريظه خارج شده و مستقيم به سوى مسجد رفت و خود را به يكى از ستونها بست و شروع به گريه و زارى كرد و نماز خواند، خداوند ضمن آياتى، توبه او را پذيرفت و از مسلمانان خواست تا خيانت نكنند. اين ستون به خاطر همين نقل، به نام «ستون توبه» معروف است.