طهارت و پاكى بدن و محيط زندگى، در اسلام داراى اهمّيت بسيارى است. انسان بايد از خوردن و آشاميدن چيزهاى نجس دورى كرده، و بدن و لباسش براى «نماز» كه بهترين شيوه پرستش پروردگار عالم است، پاك باشد و بهتر است تميزترين لباس را بپوشد. بنابراين، شناختن چيزهاى نجس و آموختن شيوه پاك كردن آنها نيز لازم است.

(مسئله 22) در عالَم همه چيز پاك است، مگر يازده چيز كه در مسئله بعد بيان شده است.

(مسئله 23) چيزهاى نجس عبارت اند از:

1. ادرار (بول)؛ 2. مدفوع (غائط)؛ 3. منى؛ 4. مردار؛ 5. خون؛ 6. و 7. سگ و خوك؛ 8. شراب؛ 9. آب جو؛ 10. كافر معاندِ[1] دينى؛ 11. عَرق شتر نجاستخوار.

(مسئله 24) ادرار و مدفوع انسان و حيوانات حرام گوشت كه خون جهنده دارند؛ يعنى اگر رگ آنها را ببُرند، خون با فشار از آن بيرون مى آيد، نجس است.

(مسئله 25) ادرار و مدفوع حيوانات حلال گوشت، مانند گاو و گوسفند پاك است؛ اما حيواناتى كه خون جهنده ندارند، ولى گوشت دارند مانند ماهى حرام گوشت، بولشان نجس، ولى فضله آنها پاك است.

(مسئله 26) بول و غائط حيواناتى مانند الاغ و اسب كه گوشت آنها مكروه است، پاك مى باشد.

(مسئله 27) فضله پرندگان حرام گوشت، مانند كلاغ، پاك است.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. «معاند» يعنى كسى كه مى داند اسلام بر حقّ است و در عين حال، انكار مى كند و يا شكّ در حقّانيّت دارد؛ ولى از روى دشمنى، عمداً تحقيق نمى كند و اسلام را انكار مى كند.