(س 214) در اطراف روستايى، حيوانات وحشى نظير گرگ و گراز هستند و به اهالى ضرر مالى مى رسانند. يكى از اهالى، بدون اجازه از اداره محيط زيست براى كشتن اين حيوانات موذى، جايزه اى تعيين مى كند. سؤال اين است كه كسى كه اقدام به كشتن اين حيوانات كند و پولى دريافت دارد، حلال است يا نه؟ يادآور مى شود كه اداره محيط زيست، كشتن اين حيوانات را ممنوع كرده است.

ج ـ اگر بعد از مراجعه به مسئولان محيط زيست و نقل قضيّه براى آنها، اقدامى از طرف آنها انجام نگرفت كه جلوى ضرر و زيان مردم گرفته شود، اقدامى محدود در دفع و رفع ضرر حيوان موذى و ضررزننده، مانعى ندارد و گرفتن پول در مقابل آن عمل هم مانعى ندارد. 26/6/79

(س 215) كسى كه شغل او قصّابى است، اگر بخواهد كفّاره بدهد براى كشتن گاو و گوسفند، براى هر كدام چه قدر بايد كفّاره بدهد؟

ج ـ كار قصّابى مثل بقيّه حرفه ها و كارها جايز است و كار جايز، كفّاره ندارد، هرچند بعضى از انواع قصّابيها مكروه است و آن قصّابى اى است كه خود قصّاب، گوسفند را ذبح مى كند كه باعث قساوت قلب مى گردد. 7/1/77

(س 216) اگر كسى در فصلى يا موقعى مبادرت به شكار پرندگان كند كه در آن فصل يا موقع، شكار آن پرنده از طرف اداره محيط زيست ممنوع باشد، خوردن گوشت آن چه حكمى دارد؟

ج ـ گرچه نفسِ صيد، ممنوع است، امّا آن گوشتها حرام نيست؛ يعنى منع از صيد، سبب حرمت حيوان حلال گوشت صيد شده نيست. 26/6/79

(س 217) چون بعضى از اقليتهاى مذهبى، گوشت برخى از حيواناتى را كه از نظر شرع مقدّس اسلام حرام است، مصرف مى نمايند، آيا مجاز است كه مسلمانى در توليد و بسته بندى اين گوشتها ـ مانند خوك، گراز ـ و صرفاً براى مصرف غيرمسلمانان و يا صادرات، شركت نمايد؟ و آيا مى شود كه از سوى دولت جمهورى اسلامى ايران اجازه داده شود كه با ايجاد واحدهاى صنعتى، نسبت به توليد و فروش فرآورده هاى اين نوع گوشتها توسط اقليتهاى مذهبى و صرفاً براى مصرف اقليتهاى مذهبى كشور و يا صادرات به كشورهاى غيرمسلمان، اقدام نمود؟

ج ـ جايز است؛ چون توليد و بسته بندى و تجارت، داراى منافعى براى آنهاست و معامله عقلايى است و حرمت انتفاع نسبت به غالب و متعارف آنها، فعليت و تنجّز ندارد. 23/2/77

(س 218) شخصى كه در كشورهاى غير اسلامى از گوشتى كه ذبح شرعى نشده، كباب تهيّه مى كند و به اهل كتاب و كسانى كه ذبيحه اهل كتاب را حلال مى دانند مى فروشد، چه حكمى دارد؟ همچنين كسى كه به اهل كتاب، شراب مى فروشد، با قصد اينكه من شيشه مى فروشم، كار كردن و كسب درآمد در آنجا چه حكمى دارد؟

ج ـ فروش ذبايح اهل كتاب به اهل كتاب و به كسانى كه ذبايح آنها را حلال مى دانند، مانعى ندارد؛ امّا فروش شراب به قصد شيشه، سبب جواز و صحّت معامله نمى گردد. 5/10/80

(س 219) آيا فروش گوشت نپخته گراز به اقليتهاى مذهبى كه كتاب مقدسشان هيچ گونه منعى براى مصرف گوشت مذكور را ندارد، و براى مصرف روزانه و توليد سوسيس و كالباس جايز است؟

ج ـ ساختن فرآورده هاى گوشتى، مثل سوسيس و كالباس، از گوشت گراز و فروش آن به اقليتهاى مذهبى كه خود، حلال مى دانند ، اگر مفسده سياسى نداشته باشد جايز مى باشد، چون داراى منافعى براى آنها مى باشد و معامله نيز عقلايى مى باشد، و حرمت انتفاع نسبت به غالب و متعارف آنها فعليت و تنجز ندارد. 19/2/80

(س 220) آيا ذبح حيوان، توسط افراد مسلمان غير شيعه اثناعشرى مشروعيّت دارد؟

ج ـ اگر شرايط سر بريدن را مراعات كنند، كافى است و مشروعيت دارد، مگر آنكه از نواصب باشند كه ذبيحه آنها محكوم به ميته است. 6/6/75