(س 212 ) آيا نمره دادن به دانش آموزان، تحت عناوينى چون رضاى خدا و يا به خاطر آشنايى، جايز است؟ آيا مصداق ظلم بر اين عمل صدق نمى كند؟

ج ـ اگر باعث تضييع حقوق ديگران بشود و يا داراى صلاحيت علمى نباشند، قطعاً نادرست و حرام است. 3/9/86

(س 213 ) من دبير دبيرستان هستم. گاهى اتفاق مى افتد كه در امتحان آخر سال، دانش آموزى در درس من، براى قبول شدن محتاج يك يا دو نمره مى شود؛ اما هنگامى كه ورقه او را تجديد نظر مى كنم هيچ جايى براى اضافه كردن نمره به جواب هاى او وجود ندارد، مگر اينكه خودم به جواب هاى ورقه او، به ميزان نياز به آن نمره، اضافه كنم و در واقع به ورقه امتحانى او دست ببرم. با توجّه به اينكه عمر انسان بسيار ارزش دارد و بعضاً اين دانش آموزان از خانواده هاى فقير مى باشند و اگر مردود شوند، اثرات منفى در روحيات و زندگى آنها ايجاد مى شود و معلّم تشخيص مى دهد كه اگر اين ميزان نمره را به او بدهد، نتيجه مثبتى در زندگى و روحيّات او دارد، آيا اين كار جايز است؟

ج ـ اگر باعث تضييع حقوق ديگران بشود و يا داراى صلاحيت علمى نباشد، قطعاً نادرست و حرام است؛ و اما با فرض صلاحيت علمى و عدم تضييع حقوق ديگران و با توجه به اينكه اين كار باعث نتيجه مثبت در زندگى و روحيات دانش آموز مى گردد با رعايت مقرّرات نمى توان گفت حرام است. 20/2/88