(مسئله 450 ) اگر كسى براى عمره محرم شود، ولى دشمن يا كسى ديگر از قبيل عمّال دولت يا غير آنها او را از رفتن به مكّه منع كنند، و راه ديگرى جز آن راه نباشد، يا اگر باشد مخارج آن را نداشته باشد، مى تواند در همان محلّى كه منع شده يك شتر يا يك گاو يا يك گوسفند قربانى كند، و بنا بر احتياط واجب تقصير كند، يعنى مقدارى از مو يا ناخن خود را بگيرد؛ و در اين صورت همه محرّمات احرام حتى همسر بر او حلال مى شود.

(مسئله 451) اگر كسى به احرام عمره وارد مكّه معظّمه شد و پس از ورود، او را به ناحق بازداشت كردند يا از به جا آوردن اعمال عمره منع كردند، در اين صورت به وظيفه مصدود عمل كند، يعنى همان جا قربانى و تقصير كند، بلكه بعيد نيست كه اگر از طواف يا سعى نيز او را منع كنند، همين حكم را داشته باشد.

(مسئله 452 ) تحقق مصدود بودن در حج به اين است كه شخص به هيچ يك از وقوفهاى اختيارى و اضطرارى در عرفه و مشعر نرسد، همچنين، اگر به عملى كه با فوت آن، حج فوت مى شود، نرسد مصدود صدق مى كند، هر چند از روى علم و عمد نباشد، بلكه ظاهراً مصدود تحقّق پيدا مى كند به اينكه بعد از وقوفين او را از منى و مكّه منع كنند و نتواند نايب بگيرد، بلكه اگر او را از اعمال منى يا اعمال مكّه منع كنند، و اطمينان دارد كه منع ادامه دارد، در اين صورت اگر مى تواند، براى اعمال منى و مكه نايب بگيرد. آرى، در صورتى كه تمام اعمال را به جا آورد و او را از برگشتن به منى براى بيتوته و اعمال ايّام تشريق منع كنند، مصدود بودن تحقق پيدا نمى كند و حجّ او صحيح است، و براى اعمال در اين سال بايد نايب بگيرد و اگر امكان نداشت، براى سال ديگر نايب بگيرد.