|
همسر و فرزندان
همسر[1] و فرزندان آيـة الله صانعي در نيمهي دوم مهرماه سال 1343 و در 27 سالگي با نوهي دختري عمهي خود ازدواج كرد. حاصل اين ازدواج دو پسر و يك دختر ميباشد. نخستين پسرشان حجـة الاسلام آقا فخرالدين (سعيد) است كه پس از گذراندن تحصيلات ابتدايي و جديد، دورههاي سطح حوزوي را نزد استادان حوزه علميه قم و مدرسه شهيدين خواند و پس از آن در حلقهي دروس خارج پدر به تحصيلات خود ادامه ميدهد. وي داراي مدرك كارشناسي ارشد دانشگاهي در رشتهي فقه و مباني حقوق وصاحب تأليف کتاب «شهادت زن در اسلام» و تدوين برخي کتب از کتابهاي: « فقه و زندگي » و تحقيق کتاب « مصابيح الأحکام » است. آقا ميثم پسر دوم آيـ] الله صانعي داراي مدرك كارشناسي ارشد در علوم سياسي است. تنها دختر ايشان، همسر حجـة الاسلام آقاي دكتر عبدالله اميدي فرد که از فضلا و مدرسين حوزهي علميه قم و عضو هيئت علمي و استاديار دانشگاه قم، نيز داراي مدرك كارشناسي ارشد در فقه و مباني حقوق ميباشد. آيـة الله صانعي در بخشي از خاطرات خود از همكاري و فداكاريهاي همسرش در سالهاي آغازين زندگي مشتركشان چنين ابراز ميدارد: ... پس از آن كه با نوهي عمهام ازدواج كردم او را به قم آورده و در محله خاكفرج نزديك بيمارستان آيـ{ الله گلپايگاني خانهي کوچکِ يك اطاقه اجاره نمودم. از جمله وسايل زندگيمان يك چراغ نفتي كوچك بود كه هم گرم ميشديم و هم با آن غذا ميپختيم. من مطالعه ميكردم و همسرم گيوه ميبافت. چون هر ماه 45 تومان كرايه خانه ميداديم، همسرم روزي سه جفت گيوه تهيه ميكرد كه 15 ريال ميشد. پس از چند سال از اين محل به محله باغ قلعه نزديك تكيه ملامحمود نقل مكان کرديم و در آنجا مستأجر شديم، بعد از آن، مدت ده سال هم در كوچه ارك مستأجر آيـ{ الله آقا سيد احمد زنجاني بوديم. در اين سالها بود كه در ا يّام تبليغي به تهران و اطراف آن ميرفتم و پايم به تهران باز شد ... .[2] -------------------------------------------------------------------------------- [1]. بانوي فداکار و صبور، حاجيه خانم شفيعي، پس از عمري تحمل سختيها و ناملايمات در بهمن 1390 شمسي دار فاني را وداع گفت و به ديار باقي شتافت. اين بانوي با کرا مت در عين متانت، سادگي و مهرباني، پنجاه سال در کنار همسر با فضيلت خود، تمام سختيها، تلخيها و شيرينيهاي زندگي را به جان خريد تا فقاهت و مرجعيت در بيت شريف با سلامت و آرامش راهش را در دنياي متلاطم دوران طي نمايد، و چه نيکو که چنين کرد و مدال افتخار ايثار و فداکاري را به گردن آويخت. در تشيع پيکر او، جمع کثيري از مردم، علما و روحانيت حضور يافتند و در صحن مطهر حضرت فاطمه معصومه(ع) ، حجـة الاسلام والمسلمين حاج سيد حسن خميني بر جنازهاش نماز خواند و مرجع بزرگوار چه غمگينانه بر بالاي جنازه همسر مکرمهاش ايستاد و در رثاي او و نيکوييهايش اشک فراق ريخت. مجالس ختم با شکوهي ( سوم و هفتمين روز درگذشت اين بانو ) در حسينيه شهدا قم برگزار گرديد که در اين مراسم، علاوه بر حضور مراجع و علماي اعلام، شرکت شخصيتهاي کشوري و دوستداران آيـة الله صانعي نقطه عطف مهمي بود. ازدحام و کثرت جمعيت مردمي به حدّي بود که بسياري از مردم قادر به حضور در حسينيه نشدند، با اين که در طول حدود يک ساعت و نيم از وقت برگزاري مراسم، بارها و بارها حسينيه شهدا مملوّ از جمعيت گرديد و تردّد در دو مسير ورود و خروج حسينيه به سختي و کندي صورت ميگرفت. برخي از مراجع عظام تقليد نيز با حضور در بيت معظّم و معزّز حضرت آيـة الله صانعي رحلت همسرشان را به وي تسليت گفتند و براي آن بانو طلب مغفرت نمودند. پيکر پاک حاجيه خانم شفيعي بر دوش علاقهمندان به حضرت آيـة الله صانعي به قبرستان « بهشت معصومه » منتقل و در آنجا به خاک سپرده شد. رحمت و رضوان حق بر او باد. [2]. خاطرات شفاهي آيـة الله العظمي صانعي.
|