يوسف تحت توجّه و تربيت مادري پارسا و پدري که خود اهل علم و عالم‌زاده بود بزرگ شد. در نُه ‌سالگي (نيمه دوم سال 1325هـ .ش) خواندن و نوشتن را نزد پدر فرا گرفت. پدر وقتي هوش و استعداد نونهال خود را ديد علاقه‌اش به او شدّت يافت و درصدد برآمد تا به آموزش و تحصيل او همّت گمارد و بدين ترتيب قرآن، شرعيات و مقداري از ادبيات را به او آموخت. در همين حال نيز ادامه فراگيري قرآن را نزد « ملا محمد عباس » که صاحب مکتب خانه قرآن در محل بود دنبال کرد.

او در ابتداي نيمه دوم سال 1326 شمسي چند صباحي پس از وفات مادر[1] با تشويق و ترغيب و همراهي پدر و برادر بزرگش براي ادامه تحصيل به اصفهان رفت. در مدرسه علميه کاسه‌گران حجره گرفت و مشغول درس و بحث شد.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. آيـة الله العظمي صانعي مي‌فرمايند: «مرحوم والد مي‌گفت: لطف خدا بود که والده‌تان فوت کرد، اگر والده‌تان فوت نمي‌کرد، ا و نمي‌گذاشت شما بياييد در اصفهان و دور از خانه و محل، درس بخوانيد و شما با فضل و معلومات نمي‌شديد. با اين‌که سخت به والدة ما به عنوان همسرش و به عنوان شريک زندگي‌اش علاقه‌مند بود » . ( مصاحبه با آيـة الله صانعي )