پيرامون زندگي و احوالات حضرت امام از آغاز نهضت تا پيروزي انقلاب اسلامي، در زمان حيات و بعد از رحلت ايشان، نويسندگان و محققان، كتاب و مقالات فراواني نگاشته‌اند كه چاپ و منتشر گرديده است. صاحب نظران داخلي و خارجي نيز پس از مصاحبه‌ها و ملاقات‌هاي خود با امام اظهار نظرهايي كرده‌اند و آن را به صورت كتاب يا جزوه گردآوري نموده و انتشار داده‌اند.

حکايات و خاطرات بسياري هم از حركت‌هاي سياسي، اجتماعي، سير و سلوك امام توسط بستگان و ياران نزديك ايشان نقل شده كه مي‌توان آن را به عنوان تاريخ شفاهي ايران و انقلاب اسلامي دانست. اما آن چه در اين‌جا مي‌خوانيد، گفتارهايي است مستند از زبان شخصيتي عالم كه سال‌ها شاگرد حضرت امام بوده و در محفل او حضور داشته و در متن حركت تاريخي‌اش پيوسته در كنار و همراهش بوده است. ايشان اين مطالب ناگفته را در مناسبت‌هاي مختلف و فرصت‌هاي مغتنم براي شاگردان و ديداركنندگان بازگو كرده است.

فقيه نوانديش در اين گفتارها ضمن پرداختن به سيره و روش عملي و قولي حضرت امام و بازتاب انديشه‌هاي فقهي و آراء سياسي ايشان براي نسل جوان، در پي آن بوده تا همچون امام و رهبرش، روح استبداد، تبعيض، ظلم و بي پروايي نسبت به حقوق انسان‌ها را از جامعه بزدايد و در مقابل آن، حاكميت مردم به سرنوشت خويش و احياي آزادي و روح عدالت را در ساختار آن تعمّق بخشد. ايشان سعي نموده تا روحيه‌ي برابري و برادري در ميان جوامع بشري با صرف نظر از مسايلي همچون: نژاد، جنس، رنگ و مذهب تحقّق يابد.

مجموعه اين گفته‌ها در کتابي با نام « همراه با آفتاب » ( يادمان قلّه رفيع عشق و فضيلت ) آمده است که گزيده‌اي از آنها را ملاحظه مي‌نماييد: