|
1. عدم شرطيت مرد بودن در مرجعيت ديني
قضاوت و مرجعيت و ولايت و رهبري از مسايلي است که عقيده بنده اين است که زن ميتواند تمام اين مراحل و مراتب را دارا گردد و در مورد زن بايد به حضرت زهرا(ع) و زينت و اُم کلثوم(ع) و همهي زنان با فضيلت عالم نگاه کرد.[1] معظّم له در پاسخ به سؤال ديگري هم در رابطه با قضاوت زنان ميفرمايند: « شرطيت ذکوريت در قضاوت همانگونه که در مرجعيت و ولايت شرط نيست در قضاوت هم شرط نيست و معيار در جواز قضا، علم و معرفت به موازين اسلامي قضا و قوانين است و مرد بودن، خصوصيت ندارد و اگر کلمه « رجل » در روايتي آمد، حسب متعارف در مکالمات است و آن روايت، همانند بقيه روايات و مکالمات که تعبير به «رجل» شده و ميشود، قطعاً خصوصيت ندارد ... ». [2] فقهايي همچون آيـة الله حکيم،[3] مرحوم آيـة الله اراکي،[4] آيـة الله شبّر،[5] آيـة الله حسين بن محمد بحراني در أنوار اللوامع[6] و آيـة الله منتظري[7] نيز در اين رابطه اقوال مشابهي دارند که همه حاکي از آن است که با توجه به سيره و بناء عقلا و دليل عقلي، که همان رجوع جاهل به عالم است فرقي بين زن و مرد نيست و زن هم مانند مرد صلاحيت براي افتا دارد. -------------------------------------------------------------------------------- [1]. ر.ک: مجمع المسائل، ج 1، ص20. [2]. استفتائات قضايي، ج1، ص36 ـ 37. [3]. مستمسـة العروة، ج1، ص43. [4]. رسالـة فى الاجتهاد و التقليد ( للأراکى )، ص484 ـ 485. [5]. العمل الأبقي فى شرح العروة الوثقيٰ، ج1، ص26. [6]. الأنوار اللوامع فى شرح مفاتيح الشرائع، ج14، ص14. [7]. رساله استفتائات، ج2، ص76، مسأله 1107.
|