نقش امام‌ ‌موسي صدر در ارتقاي جايگاه شيعيان لبنان عنوان مقاله‌اي در فصلنامه شيعه‌شناسي است‌ ‌كه در آن با اشاره به روند شكل‌گيري جنبش‌هاي لبناني و استقلال لبنان بر نقش شيعيان‌ ‌به ويژه امام موسي صدر تصريح شده است‌.‌

به گزارش مركز خبر حوزه، در اين نوشتار آمده است: شيعيان لبنان در جامعه فرقه‌اي و طايفه‌اي اين كشور همواره در قياس با ساير طوايف از صحنه قدرت به دور بوده و نسبت به جمعيت خود سهم ناچيزي را دارا بودند و علي‌رغم سعي و تلاش رهبران سنتي شيعه و علماي مذهبي نتوانستند به جايگاه واقعي خود در اين كشور دست يابند.

اين مقاله‌ مي‌افزايد: در اواخر قرن نوزدهم، اكثريت شيعيان از لحاظ جغرافيايي در انزوا و از لحاظ سياسي ضعيف و از نظر اقتصادي تابع حكومت خاندان‌‌هاي فئودال باقي ماندند.

در نيمه اول قرن بيستم به همت علمايي چون علامه شرف‌الدين كه باني تجديد حيات و بيداري سياسي شيعه در اين دوره تلقي مي‌گردد به تدريج نشانه‌هاي اوليه تغييرات اجتماعي در ميان شيعيان عيان گشت.

در اين مقاله آمده است: با ورود امام موسي صدر به لبنان در نيمه‌هاي دهه شصت ميلادي ضمن تكميل اقدامات علامه شرف‌الدين اقدامات مهمي به منظور پويايي شيعه در اين كشور آغاز شد و در كنار فعاليت‌هاي گسترده ديني و فرهنگي خود در مناطق شيعه‌نشين لبنان، مطالعات عميقي به منظور ريشه‌يابي عوامل عقب‌ماندگي شيعيان لبنان به اجرا گذارد.

به منظور تقويت جايگاه داخلي شيعيان در جامعه لبنان، علاوه بر تاسيس موسسات اجتماعي، اقتصادي فرهنگي و آموزشي، ايجاد يك ابزار قانوني براي احقاق حقوق شيعه را حياتي دانست و علي‌رغم كارشكني‌ رهبران شيعه و اهل‌سنت، مجلس اعلاي شيعه را تاسيس نمود و ابزار قانوني براي كسب قدرت در لبنان را به دست آورد.

اهمال و كوتاهي دولت لبنان در قبال مسايل اجتماعي و امنيتي شيعيان به ويژه در جنوب اين كشور، امام موسي صدر را متوجه ايجاد تشكيلات سياسي رسمي در كنار مجلس اعلا براي رفع محروميت از جامعه لبنان به خصوص مردم جنوب لبنان نمود و جنبش محرومين را تاسيس نمود و شاخه نظامي اين جنبش را تحت عنوان "افواج المقاومه اللبنانيه- امل" تاسيس كرد.