بی تردید، در حال حاضر پرداختن به سیره و روش امام خمینی و باز تاب اندیشه های فقهی و سیاسی ایشان برای نسل جوان ، آن هم از زبان و قلم فقیهی نواندیش كه هم شاگرد بلا فصل امام بوده و هم بیش از هفت سال، در بیت ایشان حضور داشته، می تواند از تحریفات تاریخی فراوانی نسبت به امام و انقلاب جلوگیری نماید. آنچه در ذیل می آید بخشی از خاطرات حضرت آیت الله العظمی صانعی در باره بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران می باشد كه می تواند گوشه ای از تاریخ معاصر ایران باشد.

هر چند به برخی از آن گفته ها كه مجال انتشار ندارند، اشاره ای كوتاه می نماییم. به عنوان نمونه ایشان در 11 / 3 / 71 (پایان درس نكاح و جلسه 109) به مظلومیت امام اشاره كرده و تأكید می كنند كه دشمنان امام و انقلاب در پی آن هستند كه چهره آن شخصیت ارزشمند جهان اسلام را مخدوش نمایند.

ایشان معتقدند كه دشمن آرام و قرارندارد و این انتقامها، انتقام های بدریه و حنفیه است و حتی می خواهند با اهداف ایشان (امام) نیز مخالفت كنند و تفسیرهای متضاد با اندیشه علوی و پاك ایشان ارائه دهند.

در تاریخ 12/ 3 / 76 (بحث ارث و جلسه 159) بر مشی و منش آزادیخواهی امام انگشت می گذارند و می فرمایند: "امام بهترین آزادی ها را برای امت آورد و هیچگاه مردم را به شركت در انتخابات ملزم نساخت، چرا كه الزام را خلاف آزادی مردم می دانستند، بلكه حضور آنها را به عنوان وظیفه شرعی گوشزد می كردند.

مشی و راه تفكر امام این بود كه به پا برهنه ها و مستضعفان برسید و به آنها ارزش بدهید و محرومیت زدایی كنید. جمهوری اسلامی نظامی است كه با رای اكثریت مردم اداره می شود، در غیر این صورت جمهوری نیست و آن نظامی كه فقها به آن رای دادند نمی باشد."

در جلسه 495 و در پایان درس مكاسب بیع، می فرمایند: "امام انقلابش را از خرد جامعه آغاز كرد و آنها را رشد داد. آن روزها می گفتند فرمان یزدان چو فرمان شاه، و صلاح مملكت خویش خسروان دانند و... اینها یك فرهنگ بود. یعنی اینكه تنها شاه و از ما بهتران همه كاره هستند و مردم هیچ كاره اند. امام آمد این فرهنگ را تغییر داد و فرمود: مردم همه كاره و تصمیم گیرنده هستند.

امام علاوه بر مسائل اجتماعی و سیاسی، خرد و اندیشه در فقه، اصول، عرفان و فسلفه را نیز ارتقاء داد. بیاییم خدمتی را كه امام به خرد انسانها، خرد فردی و جمعی كرد پاس بداریم و عقلانیت تشیع را بسط دهیم."