ديدار خانواده محمد نوري زاد با مرجع نوانديش شيعه حضرت آيت الله العظمي صانعي (مدظله العالي)

خانواده محمد نوري زاد با مرجع نوانديش شيعه ديدار كردند.

در اين ديدار پس از سخنان سركار خانم نوري زاد، حضرت آيت الله العظمي صانعي ابتدا ايام شهادت ابي عبدالله(عليه الصلوه` و السلام) و ياران باوفا و صبورش را تسليت گفتند و سپس در رابطه با زندان و سلول انفرادي فرمودند: "اينكه ايشان از وضعيت زندان شكايت داشته و گفته اند چرا يك روز سلول انفرادي، يك روز زندان محاسبه مي شود، درست است و اين جمله يادآور مطلبي است كه چند سال پيش برخي معتقد بودند كه يك روز زندان انفرادي، بايد يك ماه حساب شود، اما متأسفانه به دلايل مختلفي اعمال نشد و بنده معتقدم كه اگر وضعيت سلول نامناسب باشد، خلاف شرع است و اگر قصد، تنبيه زنداني است، همان كه در زندان باشد كفايت مي كند."

ايشان سپس به روايتي در اين مورد اشاره كرده و فرمودند: "در روايت است كه اگر فرد اسيري قرار است روز بعد اعدام شود، بايد علاوه بر آب و غذا با او مدارا نموده و ناگفته نماند كه ذكر آب و غذا خصوصيتي ندارد بلكه منظور آن است كه تمام شرايطي مانند بهداشت، درمان، كتاب و قلم كه براي زندگي يك انسان لازم است براي زنداني هم مهيا شود و اگر براي مجرم زندان تعريف شده، به اين خاطر است كه با ديگران تماس نداشته باشد، نه اينكه در سلولي باشد كه نه هوا داشته باشد و نه هيچ گونه امكانات زندگي، و اگر چنين باشد به نظر بنده خلاف شرع و حرام است."

مرجع نوانديش شيعه به وضعيت روحي و اثرات وضعي ظالمان پرداختند و با توجه به پيام قرآن فرمودند: "آنها قطع نظر از اينكه عذاب اخروي در انتظارشان است، در همين دنيا نيز دچار خسران و زيان مي گردند و خانواده و فرزندانشان نيز گرفتار خواهند شد. قرآن هم مي فرمايد كساني كه در حق ديگران بد مي كنند، اين بدي در حق نسل آنها هم اثر مي گذارد".

معظم له سپس با اشاره به اينكه بايد خانواده و نزديكان ظالمان آنها را از اعمال زشت خود بازدارند، فرمودند: "همان طور كه قرآن فرموده،(وَليَخشَ الَّذِينَ لَو تَرَكُوا مِن خَلفِهِم ذُرِّيَّه`ً ضِعَافاً خَافُوا عَلَيهِم فَليَتَّقُوا اللهَ وَليَقُولُوا قَولاً سَدِيداً)(نساء/9) در اثر ظلم ظالم، خانواده و فرزندان آنها روي آرامش و آسايش نخواهند ديد؛ ممكن است طول بكشد، ولي پيام قرآن، روايات اهل بيت (عليهم السلام) و همچنين تجربه انساني ثابت كرده كه تحقق اين موضوع از مسلمات است و در نهايت، فرزندان و بستگان آنها دچار خسران و ضرر خواهند شد و به دوستان و نزديكانشان هم خواهد رسيد، لذا آنها به خاطر خدا و به خاطر آرامش و آسايش خودشان تلاش كنند تا ظالمان دست از ظلم و ستم بردارند.."

حضرت آيت الله العظمي صانعي سپس اين اثر وضعي را در ابعاد جامعه شناسي و روان شناسي مطرح كرده و تأكيد فرمودند: "اما من نظر قرآن را مي گويم؛ زماني خودم اين اشكال را داشتم كه فرزندان ظالمان چه تقصيري دارند، ولي بعداً متوجه شدم كه اين اشكال نسبت به فرزنداني كه مي فهمند و داراي تميز هستند و مي توانند آنها را منع كنند و جلوي ستمشان را بگيرند ولي از انجام وظيفه امتناع و خودداري مي نمايند وارد نمي باشد چون مقصرند و در باره غير از آنها هم در روايات جوابش آمده است و به هر حال قضيه همانطور كه گفته شد يك حكم قطعي است و علامه طباطبايي (ره) در تفسير الميزان بر آن تأكيد نموده است."

مرجع نوانديش شيعه با اشاره به روايتي ديگر در همين زمينه، فرمودند: "در باب ظلم، سه طايفه در ظلم شريك هستند: ظالم، كمك كننده به ظلم و راضي به ظلم. و در روايت آمده است كه ((شركاء ثلاثتهم)) يعني سه نفر در ظلم شريك هستند. فكر نكنيد كه يكي كمتر و ديگري بيشتر عذاب و ضرر مي بيند، مهم تر اينكه اگر خانواده ها چيزي به ستمكاران نگويند و آنان را گرفتار عذاب وجدان نكنند، در آخرت دو عذاب مي بينند يكي رضايت به ظلم و ديگري عدم جلوگيري از آن. باز مهم تر اينكه در دنيا هم گرفتار همين امور و يا بدتر از آن مي شوند."

ايشان در پايان با اشاره به شهادت ابا عبدالله الحسين(عليه السلام) و صبر و استقامت حضرت زينب(سلام الله عليها) فرمودند: "بايد استقامت ورزيد و با صبر و توجه به اهداف عزيزانتان، ناراحتي آنها را كمتر كرده و طولاني مدت بودن احكام را برايشان آسان سازيد و سعي كنيد در هر صورتي به ديدار آنها شتافته و آنها را از نظر روحي تقويت كنيد و هيچگاه كاري نكنيد كه مخالفان آنها خوشحال بشوند. امام حسين(عليه السلام) به حضرت زينب(سلام الله عليها) مي فرمايد كه مواظب باشيد كه مبادا گرفتار شماتت دشمن شويم. پس وظيفه شما خانواده ها نيز صبر و استقامت است. در حق آنها دعا كنيد و پناهگاهتان هم خدا باشد؛ هرچه درد دل داريد با خدا درميان بگذاريد و به ابي عبدالله و حضرت زينب اقتدا كنيد و به آينده بينديشيد؛ يادتان باشد كه حضرت زينب(سلام الله عليها) پس از آن همه مصيبت در مجلس يزيد، خطاب به آنها فرمودند:"ما رايت الا جميلا"".

در ابتداي اين ديدار مادر و همسر نوري زاد به بيان گزارشي از وضعيت ايشان و ابراز نگراني نسبت به وضعيت ساير زندانيان - بالخصوص زندانيان زن و جوانان - پرداختند و نگاهشان پيش از هر چيز به نسل جواني بود كه در گوشه هاي زندان هستند، احكام سنگيني را تحمل مي كنند و چاره اي جز پذيرش آن ندارند.

23/ 9/ 1389