سي و سومين شماره صفير در حالي منتشر شد که به يکي از مباحث مهم جامعه انساني به ويژه جوامع مسلمانان پرداختيم يعني:«تروريسم و خشونت». موضوعي فراگير که امروزه بيش از پيش گريبان ما را گرفته و روز به روز بر آتش آن هيزمي بسيار افزوده مي شود که شاه بيت اصلي آن ناشي از تفکرات انحصار طلبانه مذهبي و بالعيان تکفيري است. مدعيان اين گونه تفکر و منطق و همگنان آن در بيشتر مذاهب، خود را عنصر اصلي بازگشت به شکوه و عظمت اسلامي در پرتو جهاد مقدس مي دانند. در بدو امر سلاح راديکاليزم مذهبي گرچه به دنبال نشانه روي به سوي متدينان به ديگر اديان - که از آنان به کفار تعبير مي شود _ مي بود اما به سرعت قلب هم کيشان خويش راهم نشانه رفته است گويا سيبل اصلي، مسلماناني هستند که به هر دليلي با خشونت طلبان سر ناسازگاري دارند! بر اين اساس روزي نيست که با ترور ، انتحار و انفجار، مسلماني جان خود را از دست ندهد.

در صفير 33 سعي بليغ و در حد توان بر اين قرار گرفت که به نحو اختصار و در وهله اول به واکاوي اين تفکر پرداخته و سپس خوانندگان را به سفره انديشمنداني بخوانيم که به تحليل و نقد و بررسي چنين انديشه و کرداري متناسب با الهام از آموزه هاي ديني، پرداختند. اما در شماره پيش رو به دنبال ارائه يک راهکار مهم و استراتژيک براي علاج واقعه هستيم و آن وحدت و تقريب واقعي در پرتو توسعه مذهبي و به رسميت شناختن ديگر مذاهب در طريق نجات است. بي گمان بدون اين راه کار مهم و کاربردي نمي توان به حل معضلات روز افزون جهان اسلام پرداخت. گذشته از تفکرات و فعاليت هاي وحدت آفرين صدر اسلام توسط پيام آور توحيد(ص)، و صحابه راستين و اهل بيت عصمت و طهارت(ع)؛ بايستي از بزرگان اين تفکر در جهان معاصر سخن به ميان آورد به مانند سيد جمال، عبده، سيد قطب، بروجردي، شلتوت، قمي، خميني و ... . و سوگمندانه بايد گفت با فراموشي سيره و روش گذشتگان، امروزه با اين که تئوري وحدت به طور رسمي و از سوي برخي حکومت ها پيگيري مي شود و هزينه هاي بسيار به بار دارد اما، با اين حال ثأثير اقدامات خالصانه گذشتگان بيش از امروز بود و امروز جز با چند نشست و برخاست رسمي، اقدام اساسي و ريشه اي در اين فرايند صورت نمي گيرد.

و درحال حاضر تفرق مذهبي و در نتيجه خشونت ناشي از آن، به عاملي براي اسلام هراسي تبديل و ممالک استعماري که روزي از رشد اسلام در قلمرو خود، خوابي آشفته داشتند امروزه نگراني کمتري دارند چرا که اسلام و مسلمانان به عنوان ديني و افرادي خشن معرفي مي شوند تا جوان اروپايي که صلح و محبت با فطرتش عجين شده، حتي به ذهن خود خطور ندهد که مي توان مسلمان شد و در پرتو آن زندگي بدون دغدغه خاطري داشت.

اميد آنکه آنچه در اين شماره به نحو اختصار مي خوانيد در آمدي باشد به ذکر زحمات سلف صالح و يادآوري اهميت و راه کارهاي وحدت اسلامي در جهت بازگشت به شکوه و عظمت اسلامي.

و بدان اميد.