پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: سن يائسگی
سن يائسگی
با عنايت به اين كه در اكثر قريب به اتّفاق رساله هاى عمليّه، زن سيّده در شصت سالگى و غير سيّده در پنجاه سالگى يائسه مى شود، با توجّه به موارد ذيل، حكم فوق چه صورتى پيدا مى كند؟
1) شروع خونريزى در تمام دختران از سنّ معيّنى شروع نمى شود و از نُه الى هجده سالگى تغيير مى كند. چگونه يائسگى را به طور حتمى شصت يا پنجاه سال منظور مى كنيم؟
2) در صورتى كه هيچ گونه تغييرى در فاصله زمانى دو خونريزى اش و مدّت خونريزيش و نوع خون و مقدار آن حتّى پس از سنين فوق حاصل نشود، حكم چيست؟
3) اگر مادرِ زنى سيّده و پدرش غير سيّد باشد، با عنايت به اين كه انسان بعضى از صفات را از پدر به ارث مى برد و بعضى از صفات را به صورت غالب از مادر، آيا نمى توان فرض كرد كه زنى كه مادرش سيّده است در اين صفت (خون ديدن) به مادرش شبيه است و حكم سيّده را دارد. حال با توجّه به موارد فوق، همسرم كه مادرش سيّده بوده، در هفده سالگى حائض شده و هنوز كه پنجاه و يك سال دارد، هيچ گونه تغييرى در نوع خون، فاصله زمانى و مقدار و مدّت خونريزى او حاصل نشده، چه حكمى دارد و تكليفش براى نماز و روزه و مسائل زن و شوهرى چيست؟ بايد به حكم حائض عمل كند يا مستحاضه؟
به طور كلى همه زنها خونى را كه بعد از پنجاه سال قمرى تا هر زمان مى بينند اگر اطمينان داشته باشند كه خون حيض است; يعنى همه نشانه هاى آن را دارد ـ كه در قسمت سوم سئوال به آن اشاره شده ـ محكوم به حيض بودن است و اما با شك در اين كه آيا آن خون، خون حيض هست يا نه؟ محكوم به استحاضه است و على هذا، سن پنجاه سال قمرى در همه زنان ـ چه سيده و چه غير سيده، چه سيده از طرف پدر و مادر و چه از طرف پدر تنها يا مادر تنها و چه زنهايى كه آغاز حيضشان قبل از هيجده سالگى باشد يا بعد از هيجده سالگى ـ اماره و حجت شرعيه است بر حيض نبودن خونى كه در آن زمان مى آيد و مشكوك است كه حيض است يا نه. و الاّ در صورت اطمينان به حيض بودن، حكم حيض را دارد و اماره در مقابل علم و اطمينان، حجت نيست. 16/11/85